Biblioteka Publiczna

Wysłany: 2016-09-26 15:08:43

Porażający kaliber emocji. Niezwykle życiowa, prawdziwa powieść. To bardzo osobista powieść, z pod pióra wybitnej amerykańskiej pisarki.
"Widzisz kogoś ostatni raz i nie wiesz, że to ostatni raz. Potem wiesz tylko jedno: wtedy o tym nie wiedziałam. Ale nie wiedziałaś, a teraz jest za późno. To jest moja opowieść o tym, jak zabrakło mi matki. Któregoś dnia stanie się również twoją opowieścią, twoją niepowtarzalną opowieścią..."
Tak zaczyna się ta książka. Trzydziestojednoletnia Nikki nigdy nie zastanawiała się głębiej kim jest mama w jej życiu i co oznacza być córką. Raczej skupiała się na sobie- swoim romansie, wyzwolonym stylu życia. Niezależna, młoda, trochę buntownicza. Kolejny raz jedzie do rodzinnego domu, na przyjęcie z okazji Dnia Matki. Te same schematy, dialogii, które może powtórzyć w swojej głowie. Będzie jej siostra z mężem, znajomi, mama skrytykuje jej fryzurę, znów wszystko takie same jak od lat. Jeśli coś jest od zawsze, czy zastanawiamy się nad tym głębiej? Czy wnikamy w to co łączy nas z najbliższymi? Wkrótce umiera matka naszej bohaterki, co jest opisane tak przejmująco, że łapałam oddech między zdaniami. Nikki prz dzi wielką przemianę, a my wraz z nią dotykamy jej duszę, serce i mysli. Genialny język, ale tutaj nie jestem zaskoczona, bo przecież to Joyce Carol Oates. Zdziwiło mnie natomiast sposób w jaki pisze o miłości- dojrzałe , wnikliwie, mądrze i tak przejmująco bez feministycznych akcentów..Pisarka sugeruje, że gdy nie ma tej więzi z matką w naszym życiu- wtedy z potrzeby zapełnienia jakiejś pustki, tworzymy czarno- białe ideologie zastępcze. A gdy miłość matki tracimy nagle w dorosłym życiu, umiera część nas , to co najlepsze, i nie wiemy kim jesteśmy i potrzebujemy czasu na zbudowanie swojego życia od nowa.