Biblioteka Publiczna

Jakościowy reportaż. Szczególnie przydałby się jako pozycja obowiązkowa dla: posłów wszelakiej maści, samochodziaży nałogowych, mieszkańców wielkich miast nie zdających sobie sprawy jak wygląda komunikacja 10 km. dalej.
Jest trochę stronniczy. Oczywiście, jak każdy reportaż. Żaden tekst nie może być w pełni obiektywny. Ale w tym właśnie siła dobrego reportażu, że daje głos najbardziej wykluczonym. I pokazuje jak ten głos się zderza ze zdaniem większości.
Czyta się trochę jak horror. Pokazuje rozkład komunikacji zbiorczej. I, najważniejsze, - mentalność, która jest temu powodem. Nie sytuacja ekonomiczna, nie reguły rynku, tylko przekonania i partykularne interesy są przyczyną słabego stanu komunikacji. Oczywiście tekst ma już parę lat, niektóre rzeczy się zmieniły w tym na lepsze, ale mentalność bez zmian.

Ta książka jest rzeczywiście tak dobra jak o niej się mówi. Dla pasjonatów Karkonoszy i kryminałów - pozycja obowiązkowa! Autor ma styl, pomysł, dużą wiedzę o Karkonoszach. Ma talent opisać góry tak, że wszystko to stoi przed oczyma. Dla takich jak ja, kto tam lubi łazić, to szczególna gratka. No i jest utrzymany idealny balans pomiędzy akcja a opisami / historią. I, oczywiście, redaktor wykonał dobrą robotę. Szczerze polecam, jeden z najlepszych polskich kryminałów co ostatnio przeczytałam.

Bardzo dobra pozycja. Po przeczytaniu wypożyczonej książki już wiem że kupię żeby mieć na stało w domu. Najlepsze to że nie zawiera tylko tras po polskiej stronie, ale też tych po czeskiej i niemieckiej. Przyda się i dla tych kto dużo chodzi po górach i zna Sudety, i dla tych kto tylko odkrywa dla siebie te piękne góry. Ciekawe pomysły na wycieczki, różne informacje. Jakościowy treściwy przewodnik. Jedyna rzecz na którą trzeba zwrócić uwagę - podany czas przejścia poszczególnych odcinków jest minimalny, raczej dla tych kto szybko się porusza. Dla człapiących, osób starszych i grup z dziećmi - warto doliczyć trochę czasu. No i oczywiście czas na podziwianie widoków, przerwy etc.

Po tę książkę sięgnęłam z polecenia kilku osób, które wyrażały się o niej entuzjastycznie, jako o swoistym poradniku jak poradzić sobie ze stanami depresyjnymi, napadami lękowymi, czy nieustannie powracającącymi chorobami, niepozwalającymi spokojnie żyć, których przyczyn nie potrafił rozpoznać żaden lekarz, a które - jak się okazuje - mogą mieć źródło w rodzinnej, wielopokoleniowej traumie, która nigdy nie została przepracowana, a ból z nią związany nie znalazł nigdy swojego ujścia.
Pomimo słów zachwytu nad książką stwierdziłam, że nie jest to książka dla mnie. Przeczytałam jej część i zaprzestałam, bo nużyła mnie i irytowała. Może dlatego, że uważam się za osobę silną psychicznie, która nie ufa psychologom i uważa, że potrafi sobie sama poradzić ze swoimi traumami - co jak dotąd się udaje w moim dość długim już życiu.
Jeśli jednak komuś książka pasuje jako życiowy poradnik, niech pamięta, że nie powinna zastępować wizyty u dobrego specjalisty.

Ciekawa powieść obyczajowa, skomplikowane relacje rodzinne, tajemnice odkrywane po latach.

Książka, choć niełatwa w czytaniu szczególnie w formie e-booka wiele faktów, nazwisk, przypisy bardzo mnie wciągnęła i uzmysłowiła całkowitą moją niewiedzę o Górnym Śląsku. Czułam się tak jakbym czytała o jakimś odległym, egzotycznym państwie. Podziwiam również autora za jego determinację i tytaniczną pracę włożoną w odkrywanie swoich korzeni.

Niesamowity autor. Książka genialna. Tak intrygująca, że nie możesz i nie chcesz jej odkładać. mocno polecam autora! dwie jego książki pochłonęłam i chcę poznać kolejne! mistrz kryminału!

Bardzo piękna i wzruszająca książka. Pełne tęsknoty i ciepła wspomnienia autorki o jej partnerze i mężu doktorze Tomaszu Wróblewskim. Ciekawa para: on lekarz ludzki, ona nieludzki/zwierzęcy. Poznali się w tej samej klasie maturalnej, kilka miesięcy byli parą, potem ich drogi się rozeszły na 30 lat, ponownie połączył kontakt na Naszej Klasie, gdy obydwoje byli już osobami po życiowych przejściach i z dużym dorobkiem zawodowym. Przeżyli wspólnie w partnerstwie 14 dobrych lat i w małżeństwie 3 tygodnie, gdy Tomek był już nieprzytomny. Mieli piękne plany na wspólną starość. Ale nie wyszło!
Polecam tę książkę, wspaniale napisana i zawiera sporo fotografii.

Bardzo lubię twórczość Magdaleny Majcher, zachwyca mnie i zadziwia, skąd w tak młodej osobie taki ogrom wiedzy, doświadczeń, przemyśleń - o czym świadczy każda z kilkunastu jej książek. Temat tej powieści bardzo poważny i bardzo smutny, o krzywdzie, którą bezmyślnie, celowo lub nieświadomie wyrządzamy innym, rodzinie, znajomym, obcym. Bardzo łatwo jest nam skrzywdzić innych. Jako matka dawno już dorosłych synów wielokrotnie zastanawiałam się, jak moje postępowanie wobec nich wpłynęło na ich ukształtowanie, losy, życiowe wybory... Trudne to wszystko.

Jest to książka skierowana głównie do kobiet około pięćdziesięcioletnich, napisana przez doświadczoną panią psycholog. Generalnie jest o tym, że jako ludzie, poza nielicznymi wyjątkami, nie jesteśmy stworzeni do samotności i że w związku z tym każda pora życia jest dobra na miłość. Dojrzałe uczucie może być tak samo piękne jak w młodości, a prawo do szczęścia mają wszyscy, niezależnie od wieku. Tymczasem widok zakochanych sześćdziesięciolatków wciąż niektórych oburza. A przecież każdy bez względu na wiek potrzebuje czułości, opieki, poczucia bezpieczeństwa.
Polecam, bardzo mądra książka.

Świetna powieść obyczajowa, wielopłaszczyznowa, w której jest kilka aktualnych wątków, jak: radzenie sobie po śmierci ukochanej osoby i powolne otwieranie się na nową miłość, alkoholizm i tragiczna śmierć rodziców, adopcja i poszukiwanie własnej tożsamości...
Bardzo dobrze napisana, kilka ciekawych postaci i ich pasjonujące historie.
Bardzo polecam.

Bardzo ciekawa opowieść o Kalinie Jędrusik, jakiej nie znamy, bo bardzo domowej, przedstawiona przez osobę bardzo bliską - Aleksandrę Wierzbicką, nazywaną przez Kalinę córką z wyboru, która mieszkała razem z nią ponad 20 lat w domu Dygatów na warszawskim Żoliborzu. Współautorka książki przedstawia Kalinę jaką zapamiętała, udostępnia jej bogatą korespondencję głównie z mężem Stanisławem Dygatem, obala wiele mitów i nieprawdziwych informacji dotyczących Kaliny i odnosi się krytycznie! do ostatniego filmu o niej "Bo we mnie jest seks".
Bardzo polecam tę ciekawą lekturę.

Strasznie lgbt,ale zabawne strasznie,strasznie,ale to strasznie lgbt,jen wyrzuca barbie z domu i mogą jej pomóc tylko inne barbie.

Ciekawa powieść o losach polskich kobiet w okresie międzywojennym, w której przeplatają się dwa światy - faktów i fikcji. W powieści spotykają się w Warszawie Irena Krzywicka - postać autentyczna, dziennikarka, pisarka, działaczka społeczna i Teresa Kulebianka, postać fikcyjna, dziewczyna z nizin społecznych, pragnąca wyrwać się do lepszego świata. Spotkanie obydwu kobiet było przypadkowe, ale ich losy splotły się na dziesięciolecia, z korzyścią dla obydwu.
Bardzo polecam tę książkę.