Biblioteka Publiczna

Historia wierzeń i idei religijnych. T. 1, Od epoki kamiennej do misteriów eleuzyńskich

Tyt. oryg.: "Histoire des croyances et des idées religieuses T. 1,".

Autor: Eliade, Mircea

Mircea Eliade(1907-86) - Jeden z najwybitniejszych religioznawców ostatnich dekad, rumuński indolog, religioznawca, filozof kultury, eseista i pisarz; 1925-28 studiował na uniw. w Bukareszcie pod kierunkiem rum. filozofa N. Ionescu, 1928-32 — w Indiach (uniw. w Kalkucie i półroczny pobyt w aśramie), od 1933 prof. uniw. w Bukareszcie oraz wykładowca na wielu uniw. eur. (m.in. w Berlinie, Londynie, Bernie); 1938-42 wydawał czasopismo religiozn. "Zalmoxis";

1940-44 był rum. attaché kulturalnym w Londynie, później w Lizbonie; 1945-55 na emigracji we Francji, od 1946 wykładowca w École Pratique des Hautes Études; od 1956 na stałe w Stanach Zjedn., gdzie od 1957 pełnił funkcję prof. religii na uniw. w Chicago. Jeden z czołowych religioznawców XX w., inicjator nurtu zajmującego się badaniem porównawczym fundamentalnych struktur i archetypów rel. manifestujących się w dziejach przez mity, symbole, rytuały i hierofanie. Zainspirowany przez teorię archetypów C.G. Junga, w poglądach na religię najbardziej zbliżony do R. Otto, N. Söderbloma oraz G. van der Leeuwa. W jego ujęciu religioznawstwo winno stosować 2 wzajemnie dopełniające się metody: fenomenologiczny opis struktur rel. (tzw. morfologia świętości) oraz metodę hist.-porównawczą (dialektyka sacrum i profanum); Eliade opowiadał się za antyredukcjonistycznym, antyewolucjonistycznym i holistycznym podejściem do religii; taki punkt widzenia na religię był związany z jego ogólną koncepcją człowieka, wg której człowiek jest istotą rel. (homo religiosus), czego korelatem obiektywnym jest istnienie sacrum jako nieredukowalnego jądra wszystkich fenomenów religijnych.

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)