Bergson
Tyt. oryg.: "Bergson ".
Nie jest to szczegółowy rozbiór Bergsonowskiej filozofii, lecz tylko wyłożenie jej głównych zrębów w sposób taki, by wywód nie był szczególnie uciążliwy w czytaniu. Chociaż książeczka zawiera krótkie komentarze autora, nie może żadną miarą konkurować z rozprawami szczegółowymi, jak Barbary Skargi Czas i trwanie, doskonałe dzieło i ostatnie, jakie zdarzyło mi się czytać w
języku polskim na temat Bergsona.(ze wstępu)To zwięzłe, encyklopedyczne wprowadzenie do filozofii Bergsona omawia nie tylko rozwój myśli twórcy intuicjonizmu, ale także przywołuje opinie jego krytyków i zwolenników. Zawiera ponadto krytyczne uwagi profesora Kołakowskiego. Pierwsze wydanie tej monografii poświęconej autorowi koncepcji élan vital - siły leżącej u podstaw aktywności wszystkiego co żywe ukazało się po angielsku w 1985 roku nakładem Oxford University Press. Niniejsze wydanie rozszerzono o zaktualizowane informacje bibliograficzne na temat polskich przekładów prac Bergsona i opracowań poświęconych jego myśli.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Leszek Kołakowski ; [przekł. z ang. autora]. |
Hasła: | Bergson, Henri (1859-1941) - twórczość Filozofia - historia - Francja - 19-20 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2008. |
Wydanie: | Wyd. 2 popr. |
Opis fizyczny: | 140, [4] s. ; 21 cm. |
Uwagi: | Noty bibliogr. s. [121]-127. - Indeksy. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
Kołakowski, Leszek
Leszek Kołakowski - filozof zajmujący się głównie historią filozofii, historią idei politycznych oraz filozofią religii, eseista, publicysta i prozaik. Do 1966 roku był jednym z najbardziej znanych ideologów marksizmu, członkiem PZPR od 1947 do 1966 roku, współtwórcą warszawskiej szkoły historyków idei. W 1966 roku odebrano mu katedrę i usunięto z PZPR za zbyt radykalną krytykę władz i odchodzenie w nauczaniu studentów od oficjalnego kanonu marksizmu m.in. za wystąpienie z okazji 10. rocznicy „Październikowej Odwilży”. W 1968, za udział w Wydarzeniach Marcowych, odebrano [>>]