Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. * Rozdział pierwszy
2. Istota negocjacji i mediacji w sferze publicznej
3. I. Negocjacje
4. 1. Pojęcie negocjacji
5. 2. Przedmiot negocjacji
6. 3. Formy i charakter prowadzenia negocjacji w sferze publicznej
7. A. Negocjacje dwustronne, wielostronne i wielo-dwustronne
8. B. Negocjacje o charakterze formalnym i nieformalnym
9. C. Negocjacje jawne i niejawne
10. 4. Etapy procesu negocjacji
11. A. Faza przedwstępna
12. B. Faza wstępna negocjacji
13. C. Faza właściwych rozmów
14. D. Faza sporządzania dokumentów końcowych
15. E. Faza akceptacji (faza ratyfikacyjna i publikacyjna)
16. II. Mediacje
17. 1. Pojęcie i mechanizm mediacji
18. 2. Rola mediatora w procesie mediacji
19. A. Rola mediatora a idea mediacji
20. B. Nawiązanie kontaktu pomiędzy stronami mediacji
21. C. Umożliwianie prowadzenia mediacji i jej moderowanie
22. D. Pośredniczenie w rozmowach pomiędzy stronami mediacji
23. E. Przyjmowanie stanowisk stron mediacji
24. F. Doradzanie stronom mediacji możliwych rozwiązań
25. G. Udzielanie fachowych wyjaśnień co do znaczenia okoliczności faktycznych i prawnych
26. H. Mediator jako osoba pomagająca stronom mediacji sformułować tekst porozumienia
27. III. Regulacja prawna negocjacji i mediacji w sferze publicznej
28. 1. Zakres regulacji prawnej
29. 2. Regulacja kompetencji do podejmowania czynności w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
30. 3. Regulacja prawna procedur i zakresu czynności
31. IV. Struktury administracji publicznej i podmioty w procesie negocjacji i mediacji w sferze publicznej
32. 1. Mediacje i negocjacje a struktury administracji publicznej
33. 2. Podmioty uczestniczące w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
34. A. Strony negocjacji i ich przedstawiciele
35. B. Zespoły negocjacyjne
36. C. Podmioty infrastrukturowe
37. D. Fachowcy w negocjacjach
38. 3. Podmioty uczestniczące w mediacjach
39. V. Formy i metody działania administracji stosowane w negocjacjach i mediacjach
40. Literatura wykorzystana w rozdziale
41. Rozdział drugi
42. Zakres przedmiotowy negocjacji w sferze publicznej
43. I. Negocjacje prowadzące do zawierania umów publicznoprawnych
44. 1. Charakter negocjacji prowadzących do zawarcia umowy publicznoprawnej
45. 2. Negocjowanie umów publicznoprawnych zawieranych przez jednostki samorządu terytorialnego
46. A. Negocjacje w celu utworzenia stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego
47. B. Negocjacje w celu utworzenia związków międzygminnych i związków powiatów
48. C. Negocjacje w celu utworzenia porozumień komunalnych
49. D. Negocjacje w celu utworzenia porozumień jednostek samorządu terytorialnego
50. 3. Negocjowanie kontraktów wojewódzkich
51. 4. Negocjowanie porozumień administracyjnych zawieranych w trybie art. 31 ustawy o administracji rządowej w województwie
52. II. Negocjacje w ramach stosunków cywilnoprawnych zawieranych przez podmioty w sferze publicznej
53. 1. Negocjacje przy zawieraniu i realizacji umów cywilnoprawnych
54. 2. Negocjacje w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego
55. III. Negocjacje w strukturach administracji publicznej
56. 1. Negocjacje w organach kolegialnych administracji publicznej
57. 2. Negocjacje w organach wspólnych
58. 3. Negocjacje prowadzące do powierzenia funkcji albo obsadzenia stanowiska
59. IV. Negocjacje w stosunkach z obywatelami i adresatami działań administracji
60. 1. Negocjacje w ramach postępowania wnioskowego w trybie działu VII k.p.a. i w przedprocesowym stadium wyjaśniania sprawy
61. 2. Negocjacje lobbingowe i lobbing w negocjacjach
62. 3. Negocjacje obywatelskie i społeczne
63. V. Negocjacje policyjne i kryzysowe
64. VI. Negocjacje międzynarodowe
65. 1. Zakres negocjacji międzynarodowych
66. 2. Negocjacje międzynarodowe jako forma rozwiązywania sporów
67. 3. Negocjacje międzynarodowe służące podjęciu współpracy
68. VII. Negocjacje akcesyjne
69. Literatura wykorzystana w rozdziale
70. Rozdział trzeci
71. Zakres przedmiotowy działań mediacyjnych w sferze publicznej
72. I. Mediacje w sferze publicznej odbywające się na etapie postępowania sądowego
73. 1. Mediacje przed sądem administracyjnym
74. A. Podstawa prawna
75. B. Znaczenie instytucji
76. C. Procedura postępowania
77. D. Zasady prowadzenia postępowania mediacyjnego przed sądem administracyjnym
78. E. Środki odwoławcze
79. 2. Mediacje w postępowaniu cywilnym, w którym uczestniczą podmioty o statusie publicznoprawnym
80. A. Podstawa prawna
81. B. Znaczenie instytucji
82. C. Procedura postępowania
83. D. Wymogi ustawowe odnośnie osoby mediatora
84. E. Skutki mediacji
85. II. Mediacja w postępowaniu administracyjnym i przed organem administracji
86. 1. Znaczenie prowadzenia mediacji w postępowaniu administracyjnym i przed organem administracji
87. 2. Mediacje prowadzące do zawarcia ugody administracyjnej
88. A. Podstawa prawna
89. B. Znaczenie instytucji
90. C. Procedura postępowania
91. D. Pozycja organu administracji jako mediatora w postępowaniu ugodowym
92. E. Środki odwoławcze i środki prawne
93. F. Skutki zawarcia ugody administracyjnej
94. 3. Mediacje prowadzone przy zawieraniu ugód regulowanych przepisami prawa materialnego
95. A. Mediacje przed Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej
96. a. Podstawa prawna i znaczenie instytucji
97. b. Postępowanie mediacyjne
98. B. Mediacje w prawie łowieckim
99. a. Podstawa prawna i znaczenie instytucji
100. b. Postępowanie mediacyjne
101. C. Mediacje prowadzące do zawarcia ugody w postępowaniu w przedmiocie rozgraniczania nieruchomości
102. a. Podstawa prawna
103. b. Znaczenie instytucji
104. c. Procedura postępowania
105. D. Mediacje prowadzone w celu zawarcia ugody regulowanej prawem wodnym
106. E. Mediacje przed wojewódzkim inspektorem Inspekcji Handlowej
107. a. Podstawa prawna
108. b. Znaczenie instytucji
109. c. Procedura postępowania
110. III. Mediacje w świetle prawa karnego i procedury karnej
111. 1. Sprawiedliwość naprawcza i jej instytucje w Polsce
112. 2. Mediacje pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym w postępowaniu przygotowawczym
113. A. Podstawa prawna
114. B. Znaczenie instytucji
115. C. Zasady odnoszące się mediacji w postępowaniu przygotowawczym
116. D. Wymogi prawne dotyczące mediatora
117. E. Procedura postępowania mediacyjnego
118. F. Wady regulacji prawnej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą
119. IV. Mediacje międzynarodowe
120. 1. Mediacje wśród form rozwiązywania sporów międzynarodowych
121. 2. Przykłady uregulowań i instytucji mediacji w stosunkach międzynarodowych
122. A. Postanowienia ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu
123. B. Mediacje prowadzone w ramach Światowej Organizacji Handlu
124. Literatura wykorzystana w rozdziale
125. Rozdział czwarty
126. Emocje w negocjacjach i mediacjach
127. I. Emocje, ich ekspresja i percepcja
128. 1. Rodzaje emocji
129. 2. Percepcja emocji
130. 3. Ekspresja emocji
131. 4. Ekspresja i percepcja emocji a kultura
132. II. Źródła emocji
133. 1. Procesy fizjologiczne jako źródła emocji
134. 2. Zachowanie jako źródło emocji
135. 3. Procesy poznawcze jako źródło emocji
136. III. Emocje kontrolujące w negocjacjach i mediacjach
137. 1. Znaczenie emocji dla działania
138. 2. Lęk
139. 3. Poczucie winy i wstydu
140. 4. Zakłopotanie
141. 5. Radość
142. IV. Wywoływanie konformizmu dzięki emocjom. Techniki wpływu społecznego wykorzystujące wpływ emocji na ludzkie działanie
143. 1. Siła wybaczenia
144. 2. Technika nadstawiania drugiego policzka
145. 3. Indukowanie poczucia winy
146. A. Technika niekomunikowania wprost
147. B. Groźba zerwania emocjonalnej lub trwałej więzi
148. 4. Huśtawka emocjonalna
149. 5. Wykorzystywanie siły empatii
150. Literatura wykorzystana w rozdziale
151. Rozdział piąty
152. Komunikacja w procesie negocjacji i mediacji w sferze publicznej
153. I. Komunikacja - niezbędny element negocjacji i mediacji
154. 1. Komunikacja społeczna
155. 2. Komunikowanie interpersonalne w mediacjach i negocjacjach
156. A. Strategie komunikacyjne
157. a. Wywoływanie uległości
158. b. Wywieranie wrażenia
159. c. Oszukiwanie
160. 3. Komunikowanie masowe
161. II. Komunikacja werbalna w negocjacjach i mediacjach
162. 1. Znaczenie języka
163. A. Język jako podstawowy czynnik umożliwiający komunikację
164. B. Język jako społeczna cecha wyróżniająca i określająca status społeczny
165. C. Język jako cecha określająca wiarygodność
166. D. Język jako narzędzie autoprezentacyjne
167. 2. Zjawiska z zakresu komunikacji werbalnej mające znaczenie w komunikowaniu w procesie negocjacji i mediacji
168. A. Teoria dostosowania mowy
169. B. Zjawisko językowej inklinacji międzygrupowej
170. C. Zjawisko języka poprawnego politycznie w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
171. D. Etykietowanie
172. 3. Rozumienie znaczenia wypowiedzi
173. A. Język prawny i prawniczy
174. B. Praktyka rozumienia znaczenia słów i wypowiedzi
175. 4. Międzykulturowe trudności w komunikacji werbalnej
176. III. Komunikacja niewerbalna w negocjacjach i mediacjach
177. 1. Znaczenie komunikacji niewerbalnej
178. 2. Elementy i kanały komunikacji niewerbalnej
179. A. Równoczesność komunikowania
180. B. Elementy behawioralne komunikacji w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
181. a. Ekspresja mimiczna twarzy
182. b. Okulezja
183. c. Kineza
184. d. Dotyk i utrzymywanie dystansu interakcyjnego
185. C. Elementy pozabehawioralne w negocjacjach i mediacjach
186. a. Wykorzystanie czasu
187. b. Sposób korzystania z przestrzeni i pozabehawioralne wyznaczniki statusu
188. c. Styl ubierania się
189. 3. Funkcje komunikacji niewerbalnej w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
190. A. Regulowanie interakcji
191. B. Wpływ na komunikację werbalną
192. a. Zastępowanie słów
193. b. Uzupełnianie i akcentowanie przekazu werbalnego
194. 4. Problem spójności sygnałów werbalnych i niewerbalnych
195. 5. Błędy w interpretacji w komunikacji niewerbalnej
196. Literatura wykorzystana w rozdziale
197. Rozdział szósty
198. Kulturowe, psychologiczne i społeczne uwarunkowania procesu mediacji i negocjacji w sferze publicznej
199. I. Prawda, nieprawda i kłamstwo w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
200. 1. Prawda jako wartość
201. 2. Paradygmaty i aksjomaty
202. 3. Prawda, fałsz i kłamstwo
203. 4. Naukowe koncepcje prawdy
204. A. Prawda według Arystotelesa
205. B. Prawda kontekstowa
206. C. Teoria koherencyjna prawdy
207. D. Pragmatyczna teoria prawdy
208. E. Teoria konsensualna prawdy
209. 5. Kłamstwo w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
210. A. Rodzaje kłamstw i znaczenie kłamstwa
211. B. O "wykrywaniu" kłamstwa
212. 6. Prawda jako przedmiot regulacji prawnej w sferze publicznej
213. 7. Technika uświadamiania hipokryzji
214. II. Mediacje i negocjacje a kultura
215. 1. Percepcja zdarzeń, faktów i postaw warunkowana kulturowo
216. A. Zjawisko etnocentryzmu
217. B. Wpływ kultury na percepcję postaw i zachowań społecznych
218. 2. Kultura jako czynnik warunkujący zachowanie jednostki w odniesieniu do negocjacji i mediacji w sferze publicznej
219. A. Kulturowo-biologiczna determinacja ludzkiego zachowania
220. B. Kultura a stosunki międzyludzkie
221. C. Kultura a rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji
222. D. Argumentacja i porozumienie a kultura
223. 3. Wpływ kultury systemu administracji publicznej na negocjacje i mediacje
224. III. Stereotypy a negocjacje i mediacje
225. 1. Pojęcie stereotypu i źródła stereotypów
226. 2. Wpływ stereotypów na ocenianie
227. A. Uprzedzenia
228. B. Dyskryminacja
229. IV. Mediacje i negocjacje a środowisko społeczne
230. 1. Mediacje i negocjacje a uwarunkowania socjologiczne
231. 2. Mediacje i negocjacje a uwarunkowania środowiska społecznego
232. V. Mediacje i negocjacje a osobowość i umiejętności mediatora oraz uczestników negocjacji
233. 1. Uwarunkowania wpływu osobowości uczestników negocjacji i mediacji na ich przebieg
234. 2. Cechy i umiejętności uczestników negocjacji i mediatora mogące zwiększyć sukces prowadzonych rozmów
235. A. Wysoka samoocena i poczucie dużej skuteczności własnej
236. B. Cierpliwość, wytrwałość
237. C. Umiejętność koncentracji na przedmiocie rozmów
238. D. Umiejętność panowania nad emocjami
239. E. Dociekliwość
240. F. Niska skłonność do autorytaryzmu
241. VI. Mediacje i negocjacje a płeć ich uczestników
242. 1. Biologiczne i kulturowe różnice między płciami
243. 2. Warunkowane płcią społeczne reakcje i umiejętności a negocjacje i mediacje
244. A. Aprobata i konflikt
245. B. Empatia
246. C. Pamięć emocjonalna i percepcja sygnałów emocjonalnych
247. D. Gniew
248. VII. Autoprezentacja w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
249. 1. Psychologiczne i społeczne uwarunkowania autoprezentacji w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
250. 2. Błędy w postrzeganiu innych, które mogą wpływać negatywnie na przebieg i wynik negocjacji i mediacji w sferze publicznej
251. A. Podstawowy błąd atrybucji
252. B. Błąd aureoli
253. 3. Strategie autoprezentacyjne w negocjacjach i mediacjach
254. A. Strategie usprawiedliwiające możliwą porażkę
255. a. Samoutrudnianie
256. b. Deklarowane upośledzenie
257. c. Behawioralne wzmacnianie rywala
258. B. Autoprezentacja wybiórcza i wymijająca
259. 4. Zasady autoprezentacji warunkowane protokołem dyplomatycznym
260. A. Formalizacja zasad
261. B. Zasady odnoszące się do ubioru
262. C. Zasady określające wzajemne kontakty
263. a. Używanie tytułów odnoszących się do funkcji zawodowych i naukowych
264. b. Zaproszenia i odpowiadanie na zaproszenia
265. c. Zasady sporządzania i używania biletów wizytowych
266. VIII. Mediacje i negocjacje a opinia publiczna
267. Literatura wykorzystana w rozdziale
268. Rozdział siódmy
269. Techniki wpływu społecznego i taktyki wykorzystywane w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
270. I. Kontakt bezpośredni i inne rodzaje kontaktu w mediacjach i negocjacjach
271. 1. Rodzaje kontaktu w negocjacjach i mediacjach
272. 2. Bezpośredniość kontaktu a efektywność komunikacji i wywoływanie uległości w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
273. II. Techniki odwołujące się do mechanizmów autoprezentacyjnych i egotystycznych w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
274. 1. Technika personalnego zwracania się do partnera rozmów w trakcie publicznych negocjacji lub mediacji
275. 2. Technika wykorzystywania incydentalnego podobieństwa
276. 3. Technika świadka interakcji
277. 4. Prawienie komplementów
278. III. Taktyki związane z wywieraniem presji
279. 1. Presja w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
280. 2. Taktyka milczenia
281. 3. Argument zastosowania środków ochrony prawnej w negocjacjach i mediacjach
282. 4. Wywieranie presji przy użyciu groźby przemocy w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
283. A. Przemoc jako argument i przedmiot rozmów w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
284. B. Regulacja prawna skutków zagrożenia przemocą w kontaktach międzyludzkich jako czynnik mający związek z negocjacjami i mediacjami w sferze publicznej
285. C. Regulacja prawna problemu zagrożenia wojną i interwencją zbrojną
286. 5. Taktyka presji faktów
287. 6. Wykorzystanie presji czasu
288. 7. Taktyka faktów dokonanych
289. IV. Sekwencyjne techniki wpływu społecznego
290. 1. Zasady wywierania wpływu społecznego przy zastosowaniu technik sekwencyjnych
291. 2. Technika stopy w drzwiach
292. 3. Technika drzwi zatrzaśniętych przed nosem/drzwiami w twarz
293. 4. Technika niskiej piłki
294. 5. Taktyka dobrego i złego/dobrego i złego policjanta
295. V. Taktyki negocjacyjne ułatwiające targowanie się w negocjacjach w sferze publicznej
296. 1. Technika wygórowanych żądań
297. 2. Taktyka wyższej instancji
298. 3. Sugerowanie potrzeby wzajemności
299. 4. Niestanowcza odmowa na wstępie
300. VI. Wykorzystywanie przekonującego działania autorytetu
301. 1. Co i kto może wystąpić w roli autorytetu w negocjacjach i mediacjach
302. 2. Znaczenie autorytetu
303. 3. Techniki kreowania i uświadamiania autorytetu
304. VII. Bodźce odbierane bez bezpośredniego udziału świadomości i manipulowanie zapachem w negocjacjach i mediacjach
305. 1. Wykorzystanie bodźców podprogowych i innych bodźców odbieranych bez bezpośredniego udziału świadomości w negocjacjach i mediacjach
306. A. Mechanizm oddziaływania
307. B. Mimowolne zapamiętywanie
308. C. Wpływ na preferencje i sądy interpersonalne
309. D. Możliwe obszary zastosowań w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
310. 2. Wykorzystanie efektów wywieranych przez zapach w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
311. A. Zjawisko zapachu
312. B. Zapach a wywieranie wpływu społecznego
313. Literatura wykorzystana w rozdziale
314. Rozdział ósmy
315. Trudności i niebezpieczeństwa w negocjacjach i mediacjach i sposoby przeciwdziałania im
316. I. Zjawiska socjologiczne i psychologiczne mogące być zagrożeniem dla sprawnego przebiegu negocjacji lub mediacji
317. 1. Syndrom myślenia grupowego
318. A. Opis zjawiska
319. B. Symptomy myślenia grupowego
320. 2. Konflikty w trakcie negocjacji i mediacji
321. A. Konflikty strukturalne
322. B. Konflikty interpersonalne
323. C. Konflikty interesów
324. D. Konflikty wartości
325. II. Obrona przed presją i zachowaniami ofensywnymi w negocjacjach i mediacjach
326. 1. Celowość obrony
327. 2. Sprawdzanie realności groźby
328. 3. Gra na zwłokę
329. 4. Taktyki negocjacyjne i techniki wpływu społecznego, które mogą być stosowane w warunkach presji
330. A. Taktyka salami, taktyka małych kroków
331. B. Taktyka tysiąca pretekstów (wyjątków)
332. C. Technika zdartej płyty
333. D. Technika przedefiniowania sytuacji
334. 5. Wybrane sposoby odpierania zachowań ofensywnych
335. A. Zachowania ofensywne w negocjacjach i mediacjach
336. B. Reakcja na ofensywne pytania
337. III. Przeciwdziałanie zaburzeniom płynności toku rozmów i ryzyku zerwania rozmów w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
338. 1. Identyfikacja zagrożeń dla trwania i płynności negocjacji
339. 2. Strategie pozwalające być przygotowanym na najgorsze
340. A. Określenie zakresu rozmów
341. B. Plan B, C, D?
342. C. Ustalenie scenariusza rozmów
343. 3. Strategie pokonywania trudności
344. A. Zmiana lub modyfikacja stylu prowadzenia rozmów
345. B. Mediacje w negocjacjach
346. C. Zmiana składu zespołów uczestników rozmów
347. D. Zmiana scenariusza rozmów
348. E. Metoda maratonu
349. F. Metoda konfesjonału
350. Literatura wykorzystana w rozdziale
351. Rozdział dziewiąty
352. Sporządzanie dokumentów podczas negocjacji i mediacji w sferze publicznej
353. I. Zasada pisemności w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
354. 1. Zasada pisemności jako wymóg prawny
355. A. Zakres regulacji prawnej
356. B. Wzorce porozumień określone w Europejskiej konwencji ramowej o współpracy transgranicznej między wspólnotami i władzami terytorialnymi
357. C. Zachowanie formy pisemnej w mediacjach
358. 2. Zasada pisemności jako wymóg rozsądku
359. A. Utrwalanie przebiegu rozmów
360. B. Przedstawianie ofert
361. a. Forma i jakość edycji
362. b. Korekta tekstu
363. II. Dokumenty sporządzane podczas negocjacji i mediacji
364. 1. Dokumenty do własnego użytku stron
365. 2. Pisemne ustalenia wstępne
366. A. Wstępne ustalenia
367. B. Scenariusz negocjacji i terminarz mediacji
368. 3. Protokoły i stenogramy
369. 4. Listy intencyjne
370. 5. Rezolucje, umowy i ugody
371. A. Ogólne zasady sporządzania dokumentów końcowych
372. a. Udział specjalistów i korekta
373. b. Udział stron rozmów i kompetentnych organów w sporządzaniu umowy
374. c. Parafowanie i podpisanie umowy, ugody bądź aktu
375. 4. Zatwierdzenie i ratyfikacja
376. Literatura wykorzystana w rozdziale
377. Zbiór materiałów dydaktycznych
378. I. Propozycje tematów prac zaliczeniowych
379. II. Propozycje tematów prac magisterskich/licencjackich
380. III. Testy sprawdzające wiedzę
381. IV. Odpowiedzi do testów
382. Wykaz literatury *

Zobacz spis treści

---