Biblioteka Publiczna

Strategia lizbońska z perspektywy wybranych krajów i regionów

Na dod. s. tyt.: "Lisbon Strategy from a perspective of chosen countries and regions ".

WSTĘP FRAGMENT Prezentowana praca jest wynikiem międzynarodowej konferencji zatytułowanej "Economic and Political Conseqences of the Lisbon Strategy", zorganizowanej przez Instytut Gospodarki Światowej SGH w dniach 27-28 listopada 2008 r. Publikacja odzwierciedla zatem stan wiedzy z jesieni 2008 r. Strategia lizbońska jest jedynym długofalowym projektem krajów członkowskich UE, który ma wspierać rozwój gospodarczych krajów członkowskich, tak aby

Unia Europejska stała się w przyszłości najbardziej konkurencyjną gospodarką na świecie opartą na wiedzy. Została ona przyjęta w 2000 r. przez przywódców państw UE jako dokument wyznaczający kolejny krok w procesie integracji gospodarczej, wskazujący na konieczność przeprowadzenia reform zarówno w wymiarze gospodarczym, jak i społecznym oraz ekologicznym. Była także próbą reakcji na pogłębiający się dystans pomiędzy gospodarką państw członkowskich a jej największymi konkurentami, w szczególności gospodarką Stanów Zjednoczonych. Czynniki te wymusiły na decydentach nowe spojrzenie na kwestie związane z tworzeniem społeczeństwa informacyjnego, upowszechnianiem nowych technologii, większą aktywnością zawodową pracowników oraz działania zmierzające do obniżenia negatywnych skutków zmian klimatycznych. Gospodarczy wymiar strategii lizbońskiej dotyczył przede wszystkim kwestii innowacyjności, wspierania przedsiębiorczości oraz liberalizacji poszczególnych rynków, których integracja napotykała dotychczas pewne przeszkody (jak np. telekomunikacja, energia, rynki finansowe, transport). Równocześnie, dokonując przeglądu szczegółowych celów i instrumentów realizacji strategii, wskazano pośrednio na najważniejsze źródła słabości gospodarki państw członkowskich. W latach 2000-2005 cel strategii lizbońskiej "uczynienia z Unii Europejskiej do 2010 r. najbardziej konkurencyjnego obszaru gospodarczego, który rozwija siędynamicznie, opierając się na wiedzy" nie został w pełni zrealizowany.

Zobacz pełny opis

---

1. * Część I. Instytucjonalne ramy strategii lizbońskiej
2. Ewa Freyberg
3. Jak regulować lepiej? Reformy systemu regulacji w gospodarce UE i USA
4. Roland Scharff
5. Ku gospodarce opartej na wiedzy w Unii Europejskiej.
6. Zwycięzcy i przegrani
7. Marzenna Anna Weresa
8. Odnowiona strategia lizbońska a konkurencyjność Unii
9. Europejskiej - podsumowanie
10. Część II. Polityka energetyczna jako nowe wyzwanie dla konkurencyjności Unii Europejskiej
11. Severin Fischer
12. Konkurencyjność, zrównoważony rozwój i bezpieczeństwo dostaw na tle polityki energetycznej i klimatycznej Unii Europejskiej
13. Darius Degutis
14. Polityka energetyczna jako nowe wyzwanie dla konkurencyjności UE z perspektywy Litwy i innych krajów nadbałtyckich
15. Ireneusz Bil
16. Polityka energetyczna Niemiec w świetle strategii lizbońskiej
17. Marcelina Gołębiewska
18. Sytuacja Rosji jako eksportera gazu ziemnego
19. Ireneusz Bil
20. Nośniki energii jako nowe wyzwanie dla konkurencyjności Unii Europejskiej - podsumowanie
21. Część III. Realizacja strategii lizbońskiej w regionie
22. Morza Bałtyckiego i w Wielkiej Brytanii
23. Krzysztof Falkowski
24. Realizacja strategii lizbońskiej w państwach regionu Morza Bałtyckiego
25. Jaan Masso
26. Innowacyjność gospodarki Estonii
27. Małgorzata Dziembała
28. Budowa potencjału innowacyjnego polskich regionów w kontekście strategii lizbońskiej
29. Mariusz-Jan Radło
30. Odnowiona strategia jednolitego rynku jako pokłosie procesu lizbońskiego: identyfikacja sektorów i rynków dysfunkcjonalnych w UE i Polsce
31. Lynn M. Martin
32. Wdrażanie strategii lizbońskiej w Wielkiej Brytanii
33. Eufemia Teichmann
34. Odnowiona strategia lizbońska, innowacyjność krajów i regionów oraz dysfunkcjonalność sektorów i rynków na jednolitym rynku europejskim - podsumowanie
35. Część IV. Realizacja strategii lizbońskiej z perspektywy Niemiec
36. Bogumiła Brocka-Palacz
37. Wzrost gospodarczy, reformy i polityka makroekonomiczna Niemiec - przyczynek do oceny realizacji strategii lizbońskiej
38. Witold Małachowski
39. Niemiecki rynek pracy w świetle strategii lizbońskiej
40. Andreas Bielig
41. Niemiecka strategia wspierania innowacyjnych technologii
42. Jozef Olszyński
43. Polityka przemysłowa a realizacja strategii lizbońskiej w Niemczech
44. Filip Kamiński
45. Platforma Monitorowania Procesu Lizbońskiego - przykład wdrażania strategii lizbońskiej na szczeblu regionalnym w Niemczech
46. Filip Kamiński
47. Realizacja strategii lizbońskiej w Niemczech w świetle raportów Komisji Europejskiej i Centrum Reform Europejskich
48. Bogumiła Brocka-Palacz
49. Postępy w realizacji strategii lizbońskiej w Niemczech - podsumowanie

Zobacz spis treści

Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.