Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. Rozdział I. Jurysdykcja - jurysdykcja krajowa - właściwość międzynarodowa. Podstawowe zagadnienia terminologiczne
2. 1. Pojęcie jurysdykcji
3. I. Łacińska etymologia pojęcia jurysdykcja oraz jego rozumienie w języku potocznym
4. II. Pojęcie "jurysdykcji" we współczesnej nauce (dogmatyce) prawa
5. III.Ostateczna propozycja zdefiniowania pojęcia "jurysdykcji `, ze szczególnym uwzględnieniem prawa postępowania cywilnego
6. 2. Pojęcie jurysdykcji krajowej
7. I. Uwagi wprowadzające. Jurysdykcja krajowa sensu largo i jej dwa odrębne aspekty
8. II. Jurysdykcja krajowa sensu stricto {facultas iurisdictionis)
9. III.Jurysdykcja krajowa w sensie właściwości międzynarodowej
10. 1.Definiowanie właściwości międzynarodowej oraz jej praktyczne znaczenie
11. 2.Właściwość międzynarodowa jako instytucja excellence prawa krajowego oraz wpływ na nią norm prawa międzynarodowego
12. 3.Właściwość międzynarodowa a normy kolizyjne prawa prywatnego międzynarodowego
13. 4.Właściwość międzynarodowa a właściwość miejscowa
14. 5.Rodzaje właściwości międzynarodowej
15. IV.Wzajemne relacje pomiędzy jurysdykcją krajową sensu stricto a jurysdykcją krajową jako właściwością
16. międzynarodową
17. Rozdział II. Upadłość transgraniczna jako przedmiot regulacji prawnej
18. 1. Upadłość jako przedmiot regulacji prawnej
19. 2. Pojęcie upadłości transgranicznej
20. 3. Wzrost liczby i znaczenia upadłości transgranicznych w zglobalizowanej gospodarce. Konieczność istnienia
21. prawnej regulacji odnoszącej się do upadłości transgranicznych
22. 4. Normy prawne regulujące upadłości transgraniczne oraz ich klasyfikacja z punktu widzenia podziału prawa na gałęzie.
23. Problem międzynarodowego prawa upadłościowego
24. 5. Zasady terytorializmu oraz uniwersalizmu jako modelowe sposoby rozstrzygania konfliktów pomiędzy jurysdykcją krajową sensu stricto przysługującą poszczególnym państwom w odniesieniu do upadłości transgranicznych
25. I. Uwagi wprowadzające
26. II. Zasada terytorializmu
27. 1. Cechy konstytutywne zasady terytorializmu oraz jej podstawowe postacie
28. 2. Podstawy prawne zasady terytorializmu.
29. Urzeczywistnianie zasady terytorializmu w odniesieniu do skutków krajowych postępowań upadłościowych za granicą oraz w odniesieniu do skutków zagranicznych postępowań upadłościowych w kraju
30. 3. Uzasadnienie zasady terytorializmu oraz jej krytyka
31. III. Zasada uniwersalizmu
32. 1. Cechy konstytutywne zasady uniwersalizmu i jej podstawowe postacie
33. 2. Wywoływanie przez dane postępowanie upadłościowe swoich skutków przestrzennych w innym państwie niż to, w którym zostało ono
34. wszczęte. Uznawanie zagranicznych postanowień o wszczęciu postępowania upadłościowego
35. 3. Wywoływanie przez dane postępowanie upadłościowe skutków przedmiotowych w innym państwie niż to, w którym zostało ono wszczęte
36. 4. Uzasadnienie zasady uniwersalizmu oraz jej krytyka
37. Rozdział III. Rozporządzenie 1346/2000 jako akt międzynarodowego prawa jednolitego normujący jurysdykcję krajową w transgranicznych sprawach upadłościowych w UE
38. 1. Ogólne uwagi o roli Rozporządzenia 1346/2000 w normowaniu jurysdykcji krajowej w transgranicznych sprawach upadłościowych w UE
39. 2. Podstawa prawna Rozporządzenia 1346/2000
40. I. Artykuł 61 lit. c, art. 65 oraz art. 67 TWE jako części składowe normy kompetencyjnej upoważniającej Rade do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych
41. II. Materialne przesłanki warunkujące możliwość skorzystania przez Radę z normy kompetencyjnej upoważniającej ją do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych
42. III. Możliwość przyjmowania przez Radę na podstawie
43. normy kompetencyjnej zawartej w art. 61 lit. c, art. 65 oraz art. 67 TWE (upoważniającej ją do przyjmowania środków prawnych w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych) środków prawnych normujących postępowanie upadłościowe
44. 3. Zakres zastosowania Rozporządzenia 1346/2000
45. I. Przedmiotowy zakres zastosowania
46. II. Terytorialny zakres zastosowania
47. III. Podmiotowy zakres zastosowania
48. IV. Czasowy zakres zastosowania
49. Rozdział IV. Norma jurysdykcyjna wskazująca w Rozporządzeniu 1346/2000 właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych
50. 1. Artykuł 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000 jako norma jurysdykcyjna
51. 2. Transgraniczne sprawy upadłościowe będące przedmiotem postępowań upadłościowych w rozumieniu art. 2 lit. a w zw. z art. 1 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000 jako element hipotezy normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
52. Rozporządzenia 1346/2000
53. 3. Upoważnienie sądów państwa członkowskiego do wszczęcia i prowadzenia postępowania upadłościowego jako element dyspozycji normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
54. Rozporządzenia 1346/2000
55. 4. Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika jako łącznik normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1
56. Rozporządzenia 1346/2000
57. I. Uwagi wprowadzające
58. II. Wartości aksjologiczne (interesy), którymi potencjalnie może kierować się prawodawca przy wyborze łącznika normy jurysdykcyjnej wskazującej właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych
59. III. Wartości aksjologiczne, którymi kierował się prawodawca wspólnotowy przy ?wyborze COMI jako łącznika normy jurysdykcyjnej wskazującej
60. właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach upadłościowych
61. IV. Interpretacja poszczególnych sformułowań mieszczących się w ramach pojęcia COMI
62. 1. Działalność
63. 2. "Podstawowa" działalność
64. 3. Główny ośrodek
65. V. Główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika (COMI) spółek i innych osób prawnych (z jednej strony) oraz osób fizycznych (z drugiej strony)
66. VI. Główny ośrodek podstawowej działalności (COMI) w przypadku spółek (osób prawnych) wchodzących w skład struktur koncernowych
67. 5. Moment złożenia wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego jako subokreślnik temporalny normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000
68. I. Potrzeba istnienia subokreślnika temporalnego w normie jurysdykcyjnej wyznaczającej właściwość międzynarodową w transgranicznych sprawach
69. upadłościowych
70. II. Momenty czasowe wchodzące potencjalnie w grę jako subokreślniki temporalne normy jurysdykcyjnej zawartej w art. 3 ust. 1 Rozporządzenia 1346/2000
71. III. Skutki prawne złożenia wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego dla właściwości międzynarodowej
72. IV. Skutki prawne wszczęcia postępowania upadłościowego dla właściwości międzynarodowej
73. Rozdział V. Ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu strietn w transgranicznych sprawach upadłościowych na gruncie Rozporządzenia 1346/2000
74. 1. Dwa podstawowe rodzaje ograniczeń jurysdykcji krajowe) sensu słricto w transgranicznych sprawach upadłościowych
75. 2. Uznawanie na podstawie Rozporządzenia 1346/2000 zagranicznych orzeczeń o wszczęciu postępowania upadłościowego oraz orzeczeń dotyczących prowadzenia i ukończenia postępowania upadłościowego jako przejaw ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu stricto uznającego państwa członkowskiego
76. I. Oparcie przez wspólnotowego prawodawcę uznawania zagranicznych na zasadzie wzajemnego zaufania
77. 1. Funkcje (rola) zasady wzajemnego zaufania w procesie uznawania zagranicznych orzeczeń
78. 2. Zasada wzajemnego zaufania w innych obszarach prawa wspólnotowego
79. 3. Społcczno-ekonomiczny wymiar wzajemnego zaufania
80. II. Konstrukcja prawna uznawania zagranicznych orzeczeń w transgranicznych sprawach upadłościowych w Rozporządzeniu 1346/2000 i jej wpływ na jurysdykcję krajową sensu stricto
81. III.Klauzula porządku publicznego jako uzasadnienie odmowy uznania zagranicznego orzeczenia w transgranicznej sprawie upadłościowej
82. 3. Zajęcie składników majątku dłużnika znajdujących się w uznającym państwie członkowskim na potrzeby zagranicznego postępowania upadłościowego jako przejaw ograniczenia jurysdykcji krajowej sensu stricto uznającego
83. państwa członkowskiego
84. I. Zajęcie składników majątku dłużnika znajdujących się w uznającym państwie członkowskim na potrzeby zagranicznego postępowania upadłościowego
85. II. Wykluczenie możliwości wszczęcia przez uznające państwo członkowskie odrębnego postępowania upadłościowego względem składników majątku
86. dłużnika znajdujących się w państwie uznającym, a zajętych na potrzeby zagranicznego postępował upadłościowego
87. III.Możliwość wszczęcia przez uznające państwo członkowskie co najwyżej wtórnego postępowań upadłościowego względem składników majątku dłużnika znajdujących się w państwie uznającym

Zobacz spis treści

---