Biblioteka Publiczna

Wysłany: 2010-12-12 17:33:42

Cieszę się, że jednak nie jestem odosobniona w przemyśleniach. Po wyjściu z kina również miałam problem z odpowiedzeniem sobie na pytanie, co tak naprawdę zobaczyłam i co właściwie z tego wynika. Sam pomysł przedstawienia dziecięcych marzeń, które ostatecznie się nie ziszczają, jest bardzo trafiony- zwłaszcza w kontekście podróży życia. Pytanie tylko, dlaczego zalążek tak wciągającej akcji ląduje nagle w czasach drugiej wojny światowej, zupełnie się przez to rozmywając i tracąc cały potencjał?... Nieustanne odwoływanie się do wydarzeń historycznych, które miały wtedy miejsce, pokazywanie strzępków zdarzeń z życia poszczególnych bohaterów, rozdrabnianie się na kolejne mało wyraziste postaci i równie mało wnoszące do fabuły epizody, odciąga uwagę od tego, co stanowiłoby o prawdziwej wartości tego filmu. Przecież pokazanie tego, jak dziecięce sny o pięknym życiu powoli obracają się w niwecz i muszą ustąpić miejsca próbie zaadaptowania rzeczywistości na miarę własnych potrzeb, byłoby w polskim kinie czymś świeżym i z całą pewnością zostałoby docenione- zwłaszcza przez widzów o bardziej refleksyjnej naturze. Istota tej historii zamknięta w tak pięknych zdjęciach dałaby prawdziwe arcydzieło- bo przecież nie sposób się nie zgodzić co do tego, że obraz w "Wenecji" jest bohaterem pierwszoplanowym. Całe szczęście, ponieważ to on dźwiga zaprzepaszczone walory tego filmu. :):):)