Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. Rozdział I. DIALOG MIĘDZY CYWILIZACJAMI W DZIEDZINIE PRAW CZŁOWIEKA - KONCEPCJE TEORETYCZNE I POJĘCIA BADAWCZE
2. WPROWADZENIE
3. 1. PRÓBA DEFINICJI POJĘCIA "CYWILIZACJA" I ZWIĄZANYCH Z NIM KATEGORII ANALITYCZNYCH _
4. 2. DIALOG MIĘDZY CYWILIZACJAMI JAKO NOWA ODSŁONA PARADYGMATU CYWILIZACYJNEGO STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH
5. 3. PRAWA CZŁOWIEKA JAKO ELEMENT DIALOGU MIEDZY CYWILIZACJAMI
6. 3.1. Definicja pojęcia "praw człowieka"
7. 3.2. Prawa człowieka w stosunkach międzynarodowych
8. 3.2.1. Między uniwersalizmem praw człowieka a relatywizmem kulturowym
9. 3.2.2. Prawa człowieka a specyfika wschodnioazjatycka
10. 3.2.3. Prawa człowieka a hutnan secuńty
11. 3.3. Konfucjanizm elementem nowej etyki globalnej?
12. Rozdział II. WIZJE PRAW CZŁOWIEKA - PORÓWNANIE ZACHODNIEGO I KONFUCJAŃSKIEGO SYSTEMU WARTOŚCI WPROWADZENIE
13. 1. ZACHODNI MODEL PRAW CZŁOWIEKA
14. 1.1. Ewolucja koncepcji prawa naturalnego oraz narodziny idei praw człowieka
15. 1.2. Przemiany społeczno-polityczne w świecie zachodnim a ewolucja koncepcji praw człowieka
16. 2. POJĘCIE "PRAWA" I ETYKA W TRADYCJI KONFUCJAŃSKIEJ
17. 2.1. Ewolucja chińskiej idei "praw człowieka"
18. 2.2. Tradycja konfucjańska a wybrane elementy organizacji społeczeństw i kultur politycznych w odniesieniu do praw człowieka w Azji Wschodniej
19. 3. UNIWERSALNY MODEL PRAW CZŁOWIEKA W AZJI WSCHODNIEJ?
20. 3.1. Uniwersalizm a relatywizm kulturowy w odniesieniu do Azji Wschodniej
21. 3.2. Konfucjański EAM alternatywą dla uniwersalizmu zasad demokracji liberalnej?
22. 4. ZACHÓD I AZJA WSCHODNIA - SYSTEMY ETYCZNE W UJĘCIU FILOZOFII PORÓWNAWCZEJ
23. 4.1. "Złota reguła etyczna" we wschodnioazjatyckiej praktyce społecznej
24. 4.2. Specyfika relacji jednostki konfucjańskiej ze społeczeństwem i władzą
25. 4.3. Komparatystyka systemów wartości i wizji praw człowieka zakorzenionych w cywilizacji zachodniej i wschodnioazjatyckiej
26. 4.3.1. Równouprawnienie a wszechobecna hierarchia
27. 4.3.2. Monoteizm a politeistyczny brak idei Absolutu w religijnych korzeniach ładu społecznego
28. 4.3.3. Niezależność społeczna a nadrzędne znaczenie rodziny
29. 4.3.4. Indywidualizm a kolektywizm w pojmowaniu jednostki
30. 5. DIALOG W DZIEDZINIE WARTOŚCI I PRAW CZŁOWIEKA Z ZACHODNIEJ I WSCHODNIOAZJATYCKIEJ PERSPEKTYWY FILOZOFICZNEJ
31. 5.1. Dialog w myśleniu filozoficznym a dialog międzykulturowy
32. 5.2. Dialog w zachodniej myśli filozoficznej
33. 5.3. Konfucjanizm a dialog międzykulturowy
34. 6. PODSUMOWANIE: AKSJOLOGIE MIĘDZYCYWILIZACYJNEGO DIALOGU ZACHÓD-AZJA WSCHODNIA
35. Rozdział III. STRUKTURA DIALOGU
36. WPROWADZENIE
37. 1. ZESTAWIENIE POTĘGI ZACHODU I AZJI WSCHODNIEJ W WARUNKACH TRANSFORMACJI PORZĄDKU MIĘDZYNARODOWEGO
38. 1.1. Definicja "potęgi" i badania potęgometryczne w stosunkach międzynarodowych
39. 1.2. Porównanie potęgi Zachodu i Azji Wschodniej w świetle postrzeganych badań potęgometrycznych
40. 1.3. Zestawienie potęgi Zachodu i Azji Wschodniej w świetle mierzalnych
41. czynników potęgi
42. 1.4. Porównanie potęgi Zachodu i Azji Wschodniej w perspektywie podejścia chińskiego
43. 2. MIĘDZYNARODOWY UKŁAD SIŁ A FORA DIALOGU MIĘDZY CYWILIZACJAMI
44. 2.1. Dialog USA-ChRL
45. 2.1.1. Główne problemy
46. 2.1.2. Tryby dialogu
47. 2.1.3. Dialog w dziedzinie praw człowieka
48. 2.2. Dialog UE-ChRL
49. 2.2.1. Podstawy stosunków dwustronnych
50. 2.2.2. "Specyficzny" dialog w dziedzinie praw człowieka
51. 2.2.3. ASEM/ASEF jako międzycywilizacyjna forma dialogu UE z Azją Wschodnią
52. 2.3. Dialog w triadzie USA-UE-ChRL
53. 2.3.1. Porównanie postaw reprezentantów Zachodu wobec dialogu
54. 2.3.2. Możliwości współdziałania USA i UE na rzecz dialogu
55. 3. POWSZECHNY I REGIONALNE SYSTEMY OCHRONY PRAW CZŁOWIEKA
56. 3.1. Model powszechny
57. 3.2. Model europejski
58. 3.2.1. System Rady Europy
59. 3.2.2. System UE (in statu nascendi)
60. 3.3. Modele inspirowane europejskim: międzyamerykański i afrykański
61. 3.3.1. System Organizacji Państw Amerykańskich
62. 3.3.2. System Unii Afrykańskiej
63. 3.3.3. Wnioski z działania modeli inspirowanych europejskim
64. 3.4. Modele w opozycji do europejskiego
65. 3.4.1. Model arabski
66. 3.4.2. Model wschodnioazjatycki
67. 3.4.2.1. System ASEAN (in statu nascendi)
68. 3.4.2.2. System APF
69. 3.4.2.3. Inicjatywy społeczności międzynarodowej w Azji Wschodniej na rzecz stworzenia regionalnego systemu ochrony praw człowieka
70. Rozdział IV. PRAKTYKI AKTORÓW ZACHODU I AZJI WSCHODNIEJ W MIĘDZYCYWILIZACYJNYM DIALOGU W DZIEDZINIE PRAW CZŁOWIEKA
71. 1. PRAWA CZŁOWIEKA W PRAKTYCE UCZESTNIKÓW STOSUNKÓW MIĘDZYNARODOWYCH
72. 1.1. Prawa człowieka w polityce zagranicznej państw i agendzie organizacji międzyrządowych
73. 1.2. Prawa człowieka w działalności organizacji pozarządowych
74. 1.3. Prawa człowieka w działaniach korporacji transnarodowych
75. 2. PRAKTYKA ZACHODU W AKTYWNOŚCI ZEWNĘTRZNEJ W DZIEDZINIE PRAW CZŁOWIEKA
76. 2.1. Praktyka USA
77. 2.1.1. Stosunek USA do regulacji prawnomiędzynarodowych
78. 2.1.2. Przesłanki wewnętrzne dyplomacji USA w dziedzinie praw człowieka
79. 2.1.3. Status i wymiary polityki USA w dziedzinie praw człowieka
80. 2.2. Praktyka kanadyjska
81. 2.2.1. Udział Kanady w kształtowaniu regulacji prawnomiędzynarodowych
82. 2.2.2. Przesłanki kanadyjskiej dyplomacji w dziedzinie praw człowieka
83. 2.2.3. Ewolucja teorii i praktyki praw człowieka w polityce zagranicznej Kanady
84. 2.3. Praktyka australijska
85. 2.3.1. Stosunek Australii do regulacji prawnomiędzynarodowych
86. 2.3.2. Przesłanki australijskiej polityki w dziedzinie praw człowieka
87. 2.3.3. Koncepcje i praktyka praw człowieka w polityce zagranicznej Australii
88. 2.3.4. Prawa człowieka w polityce regionalnej Australii
89. 2.4. Praktyka europejska
90. 2.4.1. Polityka unijna w dziedzinie praw człowieka
91. 2.4.2. Polityki zagraniczne wybranych państw europejskich w dziedzinie praw człowieka (na przykładzie Chin)
92. 3. PRAKTYKA AZJI WSCHODNIEJ W DZIEDZINIE PRAW CZŁOWIEKA
93. 3.1. Praktyka chińska
94. 3.1.1. Stosunek ChRL do regulacji prawnomiędzynarodowych
95. 3.1.2. Przesłanki wewnętrzne chińskiego stosunku do praw człowieka
96. 3.1.3. Dyplomacja ChRL w dziedzinie praw człowieka
97. 3.2. Praktyka japońska
98. 3.2.1. Przesłanki japońskiego stosunku do praw człowieka
99. 3.2.2. Dyplomacja japońska w dziedzinie praw człowieka
100. 3.3. Demokracje o konfucjańskich korzeniach - Hongkong, Tajwan i Korea Południowa
101. 3.3.1. Hongkong
102. 3.3.2. Tajwan
103. 3.3.3. Korea Południowa
104. 3.4. Pionierzy "azjatyckich wartości" - Malezja i Singapur
105. 3.4.1. Malezja
106. 3.4.2. Singapur
107. 3.5. Demokracje ASEAN - Indonezja, Tajlandia, Filipiny
108. 3.5.1. Indonezja
109. 3.5.2. Tajlandia
110. 3.5.3. Filipiny
111. 3.6. Państwa niezaangażowane w sferę praw człowieka - Indochiny
112. 3.6.1. Wietnam
113. 3.6.2. Kambodża
114. 3.6.3. Laos
115. 3.7. Reżimy wrogie prawom człowieka - Birma i Korea Północna
116. 3.7.1. Birma (Myanmar)
117. 3.7.2. Korea Północna
118. 3.8. Prawa człowieka w polityce ASEAN
119. 3.9. Sytuacja społeczeństwa obywatelskiego i NGOs w Azji Wschodniej
120. Rozdział V. DYNAMIKA DIALOGU ZACHÓD-AZJA WSCHODNIA W DZIEDZINIE PRAW CZŁOWIEKA
121. WPROWADZENIE
122. 1. Rozwój WYBRANYCH DIALOGÓW DWUSTRONNYCH I INNYCH FORM WSPÓŁPRACY W SFERZE WARTOŚCI I PRAW CZŁOWIEKA
123. 2. PRZYKŁAD "SPECYFICZNEGO" DIALOGU UE-CHRL
124. 2.1. Droga do "specyficznego" dialogu
125. 2.1.1. Wydarzenia na Placu Tiananmen i okres konfrontacji EWG-ChRL
126. 2.1.2. Od polityki konfrontacji do strategii "konstruktywnego dialogu"
127. 2.1.3. "Konstruktywny dialog" sukcesem chińskiej dyplomacji
128. 2.2. Postrzeganie "specyficznego" dialogu
129. 2.3. Style negocjacji
130. 2.3.1. Chiński styl negocjacyjny
131. 2.3.2. Styl negocjacji UE z Chinami
132. 2.4. Polityka UE w ramach "specyficznego" dialogu
133. 2.4.1. Prawa człowieka jako element strategii UE wobec ChRL
134. 2.4.2. Priorytety
135. 2.4.2.1. Wspieranie społeczeństwa obywatelskiego
136. 2.4.2.2. Rozwój programów w dziedzinie praw człowieka i dobrego administrowania
137. 2.4.3. Praktyka "specyficznego" dialogu
138. 2.5. Efektywność i perspektywy
139. 3. PRZYKŁAD DIALOGU W RAMACH ASEM

Zobacz spis treści

---