Biblioteka Publiczna

Spis treści:

1. ROZDZIAŁ I. Badania nad rywalizacją w nauce o stosunkach międzynarodowych
2. 1. Pojęcie i istota rywalizacji
3. 2. Główne nurty w badaniach nad rywalizacją
4. 2.1. Nurt psychospołeczny
5. 2.2. Nurt ilościowy
6. 2.3. Nurt ewolucyjny
7. 2.4. Nurt "przerwanej równowagi"
8. 2.5. Teoria instynktu agresji oraz badania zachowań zwierząt w studiach nad rywalizacją
9. 3. Typologia rywalizacji
10. 4. Rywalizacja a socjalizacja
11. 5. Rywalizacja a współpraca
12. 6. Wpływ systemu politycznego na rywalizację
13. 7. Wpływ rywalizacji na sytuację wewnętrzną państw w nią zaangażowanych
14. 8. Zasadność zastosowania cząstkowej teorii rywalizacji do badań oddziaływań zachodzących na obszarze poradzieckim
15. 9. Konkluzje
16. ROZDZIAŁ II. Przesłanki rywalizacji mocarstw na obszarze poradzieckim
17. 1. Położenie geopolityczne obszaru poradzieckiego
18. 2. Historyczne związki państw obszaru poradzieckiego z mocarstwami zaangażowanymi w rywalizację
19. 2.1. Europa Wschodnia
20. 2.2. Kaukaz Południowy
21. 2.3. Azja Centralna
22. 3. Konsekwencje geopolityczne rozpadu ZSRR dla pozycji Rosji na obszarze poradzieckim
23. 4. Bogactwa naturalne
24. 5. Wyzwania i zagrożenia dla bezpieczeństwa obszaru poradzieckiego
25. 5.1. Problem radzieckiej broni jądrowej
26. 5.2. Konflikty narodowościowo-etniczne i problem separatyzmu
27. 5.2.1. Konflikto Naddniestrze
28. 5.2.2. Separatyzm krymski
29. 5.2.3. Konflikt gruzińsko-osetyjski
30. 5.2.4. Konflikt gruzińsko-abchaski
31. 5.2.5. Konflikt karabaski
32. 5.2.6. Wojna domowa w Tadżykistanie
33. 5.3. Fundamentalizm islamski
34. 5.4. Przemyt narkotyków
35. 6. Interesy mocarstw zaangażowanych w rywalizację na obszarze poradzieckim
36. 7. Konkluzje
37. ROZDZIAŁ III. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze polityczno-wojskowej
38. 1. Federacja Rosyjska
39. 1.1. Integracja obszaru poradzieckiego
40. 1.2. Międzynarodowe uznanie rosyjskiej odpowiedzialności za obszar poradziecki
41. 1.3. Promocja własnego modelu ustrojowego
42. 1.4. Wsparcie prorosyjskich reżimów w państwach poradzieckich
43. 1.5. Udział w mediacjach
44. 1.6. Wsparcie ruchów separatystycznych w państwach poradzieckich
45. 1.7. Użycie siły
46. 1.8. Zapewnienie obecności wojskowej
47. 1.9. Współpraca wojskowo-techniczna
48. 2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
49. 2.1. Włączanie państw poradzieckich do współpracy z NATO i UE
50. 2.2. Inspirowanie tworzenia ugrupowań skupiających państwa poradzieckie
51. 2.3. Promocja własnego modelu ustrojowego
52. 2.4. Wsparcie świeckich reżimów w Azji Centralnej i Azerbejdżanie
53. 2.5. Włączanie się w mediacje w Konfliktach
54. 2.6. Obecność wojskowa Zachodu
55. 2.7. Współpraca wojskowo-techniczna
56. 3. Chińska Republika Ludowa
57. 3.1. Współpraca w ramach Szanghajskiej Organizacji Współpracy
58. 3.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
59. 3.3. Wsparcie reżimów w Azji Centralnej
60. 3.4. Współpraca wojskowo-techniczna
61. 4. Republika Turcji
62. 4.1. Włączanie państw poradzieckich do organizacji islamskich oraz tworzenie własnych ugrupowań z ich członkostwem
63. 4.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
64. 4.3. Zaangażowanie na rzecz rozwiązania Konfliktu karabaskiego
65. 4.4. Próba normalizacji stosunków turecko-armeńskich
66. 4.5. Współpraca wojskowo-techniczna
67. 5. Islamska Republika Iranu
68. 5.1. Włączanie muzułmańskich państw poradzieckich do organizacji islamskich
69. 5.2. Promocja własnego modelu ustrojowego
70. 5.3. Zaangażowanie na rzecz rozwiązania Konfliktów na obszarze poradzieckim
71. 5.4. Zbliżenie z Armenią
72. 6. Konkluzje
73. ROZDZIAŁ IV. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze gospodarczej
74. 1. Federacja Rosyjska
75. 1.1. Integracja gospodarcza obszaru poradzieckiego
76. 1.2. Stosowanie nacisków ekonomicznych
77. 1.3. Pomoc gospodarcza i inwestycje
78. 1.4. Dążenie do utrzymania kontroli nad trasami przesyłu surowców energetycznych
79. 1.5. Stanowisko w kwestii podziału Morza Kaspijskiego
80. 2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
81. 2.1. Włączanie państw poradzieckich do współpracy energetycznej
82. 2.2. Tworzenie stref wolnego handlu przez Unię Europejską
83. 2.3. Stosowanie nacisków ekonomicznych
84. 2.4. Pomoc gospodarcza i inwestycje
85. 2.5. Wsparcie alternatywnych wobec rosyjskich tras przesyłu surowców energetycznych
86. 3. Chińska Republika Ludowa
87. 3.1. Działania na rzecz wzmocnienia filaru gospodarczego w ramach Szanghajskiej Organizacji Współpracy
88. 3.2. Rozwój współpracy przygranicznej
89. 3.3. Dzierżawa ziemi w państwach Azji Centralnej
90. 3.4. Pomoc gospodarcza i inwestycje
91. 3.5. Budowa tras przesyłu surowców energetycznych w kierunku Chin
92. 4. Republika Turcji
93. 4.1. Włączanie państw poradzieckich do ugrupowań o charakterze gospodarczym
94. 4.2. Pomoc gospodarcza i inwestycje
95. 4.3. Wsparcie budowy rurociągów biegnących przez terytorium Turcji
96. 5. Islamska Republika Iranu
97. 5.1. Włączanie państw poradzieckich do ugrupowań
98. o charakterze gospodarczym
99. 5.2. Pomoc gospodarcza i inwestycje
100. 5.3. Wsparcie budowy rurociągów w kierunku Iranu
101. 5.4. Stanowisko w kwestii podziału Morza Kaspijskiego
102. 6. Konkluzje
103. ROZDZIAŁ V. Rywalizacja mocarstw na obszarze poradzieckim w sferze kulturowej
104. 1. Federacja Rosyjska
105. 1.1. Kwestia mniejszości rosyjskiej w państwach poradzieckich
106. 1.2. Wykorzystanie wpływów Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej
107. 1.3. Promocja kultury i języka rosyjskiego
108. 1.4. Działalność w sferze edukacyjnej
109. 1.5. Wykorzystanie rosyjskich środków masowego przekazu
110. 2. Stany Zjednoczone Ameryki i Unia Europejska
111. 2.1. Promocja kultury i języka angielskiego
112. 2.2. Działalność w sferze edukacyjnej
113. 2.3. Wykorzystanie zachodnich środków masowego przekazu
114. 3. Chińska Republika Ludowa
115. 3.1. Promocja kultury i języka chińskiego
116. 3.2. Działalność w sferze edukacyjnej
117. 3.3. Wykorzystanie chińskich środków masowego przekazu
118. 4. Republika Turcji
119. 4.1. Wykorzystanie braterstwa wiary i wspólnoty etnicznej
120. 4.2. Promocja kultury i języka tureckiego
121. 4.3. Działalność w sferze edukacyjnej
122. 4.4. Wykorzystanie tureckich środków masowego przekazu
123. 5. Islamska Republika Iranu
124. 5.1. Wykorzystanie braterstwa wiary
125. 5.2. Promocja kultury i języka perskiego
126. 5.3. Działalność w sferze edukacyjnej
127. 5.4. Wykorzystanie irańskich środków masowego przekazu
128. 6. Konkluzje
129. ROZDZIAŁ VI. Konsekwencje rywalizacji mocarstw na obszarze poradzieckim
130. 1. Konsekwencje dla obszaru poradzieckiego
131. 1.1. Wpływ rywalizacji na politykę zagraniczną państw poradzieckich
132. 1.2. Wykorzystanie rywalizacji na potrzeby wewnętrzne
133. 1.3. Ograniczenie zależności państw poradzieckich od Rosji
134. 1.4. Rozwój gospodarczy państw poradzieckich
135. 1.5. Wzrost asertywności państw poradzieckich
136. 1.6. Niebezpieczeństwo dalszej destabilizacji Kaukazu Południowego
137. 2. Konsekwencje dla mocarstw uczestniczących w rywalizacji na obszarze poradzieckim
138. 2.1. Dywersyfikacja źródeł surowców energetycznych
139. 2.2. Wykorzystanie rywalizacji na potrzeby wewnętrzne
140. 2.3. Tworzenie koalicji przez mocarstwa rywalizujące
141. na obszarze poradzieckim
142. 2.4. Budowa pozycji międzynarodowej przez jej wzmocnienie na obszarze poradzieckim
143. 2.5. Wchodzenie w rywalizację części państw poradzieckich z mocarstwami
144. 3. Konsekwencje dla systemu międzynarodowego
145. 3.1. Interakcje międzysystemowe
146. 3.2. Powstanie nowych rywalizacji
147. 3.3. Zazębianie się rywalizacji

Zobacz spis treści

---