![book](okladki/ISBN/8324/832402882X.jpg)
![book](okladki/ISBN/8324/832402882X.jpg)
Zorkownia
W hospicjum życie przecina się ze śmiercią. To miejsce rządzi się swoimi prawami i ma jasno określone zasady. Wchodzi się tu tylko raz. Zazwyczaj.Agnieszka wchodzi tam od czterech lat. Jest wolontariuszką. Spędza czas z tymi, którzy potrzebują kilku ciepłych słów, pomocy przy jedzeniu, napisaniu ostatniego listu, spojrzenia, uśmiechu.Niewiele, zaledwie bycie z drugim człowiekiem tu i teraz. Być może dlatego to
właśnie tutaj dając siebie, zyskuje się znacznie więcej."Zorkownia" to zapis chwil, kilkanaście zdjęć z życia, z umierania, z pokory, cierpienia i nadziei, z miłości tak wielkiej, że nie da się jej zamknąć w słowie.To przepiękna, wzruszająca opowieść o życiu.Agnieszka Kaluga bloga zaczęła pisać w roku 2010, żeby zrzucić z siebie ciężar życiowych doświadczeń w hospicjum, gdzie jest wolontariuszką. Jej książka jest przede wszystkim zapisem nieustającej walki o życie, o jego sens i najważniejsze wartości.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Agnieszka Kaluga. |
Hasła: | Kaluga, Agnieszka Hospicja - wolontariat - Polska Wolontariusze - Polska - 21 w. Pamiętniki polskie - 21 w. Blogi |
Adres wydawniczy: | Kraków : Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, 2014. |
Opis fizyczny: | [288] s. ; 21 cm. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki:
Komentarze (2)
Wysłany: 2014-05-26 14:01:58
"Zorkownia" to migawki z życia kilkunastu osób, z którymi autorka Agnieszka Kaluga zetknęła się podczas swojej wolontariackiej pracy w hospicjum. Przedstawia to miejsce, wbrew stereotypowym wyobrażeniom, jako zastępczy dom, który jest pełen życia, gdzie zawiera się nowe znajomości / przyjaźnie, gości rodzinę - po prostu żyje, a nie tylko czeka na nieuchronną śmierć. Dzieje się tak w dużej mierze dzięki ofiarnej pracy takich ludzi jak autorka książki. Chapeau bas, Pani Agnieszko
Polecam tę książkę, bo choć jej lektura jest bolesna, uczy pokory, nadziei, cierpliwości, empatii...
IS
Posty: 139
Wysłany: 2014-08-13 08:59:22
Lektura książki rzeczywiście (nawiązując do ulas) nielekka, delikatnie mówiąc. Podobała mi się forma, która okazała się bardzo pasująca do treści. Relacje krótkie, "postrzępione" jak skrawki życia. Polecam