Domy bezdomne
Właściwie wypalone cegły, jeśli uderzyć jedna o drugą, wydają dźwięczny ton i są wiśniowe, prawie bordo. Na cegłę mówiono: palcówka - bo często, ten, kto ją robił, zostawiał w niej odciski palców. Na dom potrzeba pięćdziesiąt tysięcy wiśniowych palcówek. Buduje się dla innych. Nie tylko dla dzieci i wnuków, ale dla otoczenia. Dla miejsca. Żeby nie zepsuć przestrzeni,
nawiązać z nią relację, wtopić się w krajobraz. Ale dom żyje, dopóki żyje w nim człowiek.
"Kto zdążył, ten wyburzył" - słyszy Dorota Brauntsch. Bo murowane domy chłopskie na ziemi pszczyńskiej z XIX i początków XX wieku wreszcie zostały uznane za zabytki, dowód kultury, a więc podlegają ochronie. Tylko że prawie wszystkie już zniknęły... I nadal znikają.
To opowieść o cegle, kulturze chłopskiej, przemianie Górnego Śląska i o tym, czym jest dom. I jeszcze o idealistach, którzy próbują ocalić przeszłość. Bo jeśli nie wiesz, skąd jesteś, nie wiesz, kim jesteś.
Opis pochodzi ze strony wydawcy.
Odpowiedzialność: | Dorota Brauntsch. |
Seria: | Seria Reporterska |
Hasła: | Architektura polska - 19-21 w. Budownictwo wiejskie - Polska - 19-21 w. Cegła - stosowanie Śląsk, Górny - budownictwo - 19-21 w. Reportaż polski - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Dowody na Istnienie Wydawnictwo, 2019. |
Wydanie: | Wydanie pierwsze. |
Opis fizyczny: | 205, [2] strony : ilustracje ; 21 cm. |
Uwagi: | Bibliografia na stronach 196-205. |
Skocz do: | Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)