Biblioteka Publiczna

Gdyby to nie był Everest...

Autor: Cichy, Leszek

   Notka biograficzna  

Historia pierwszego zimowego wejścia na Mount Everest. Opowieść Leszka Cichego - legendarnego lodowego wojownika
O ambicji, pragnieniu przekraczania granic i sensie eksploracji świata
"Gdyby to nie był Everest, tobyśmy chyba nie weszli“ - to słynne zdanie wypowiedział Leszek Cichy 17 lutego 1980 roku. Tego dnia wraz z Krzysztofem Wielickim dokonał czegoś, co wydawało się niemożliwe. Jako pierwsi ludzie

stanęli zimą na szczycie ośmiotysięcznika. I to od razu najwyższego! Jak do tego doszło? Dlaczego polscy himalaiści zdecydowali się oblegać szczyt Góry Gór zimą? Przecież było powszechne przekonanie, że Mount Everestu o tej porze roku zdobyć się nie da. Grupa śmiałków dowodzona przez Andrzeja Zawadę podjęła wyzwanie. Leszek Cichy ze swadą i szczerością opowiada o wydarzeniach sprzed czterdziestu lat. Już opis samych przygotowań do wyprawy w końcówce lat 70. powoduje szybsze bicie serca. I zdumienie - ekipa dysponowała jednym porządnym namiotem szturmowym, a Krzysztof Wielicki wspinał się w okularach do spawania. Odwaga i strach, racjonalizm i brawura, ambicja, brak pokory i chęć zapisania się w historii z jednej strony, z drugiej - liczne chwile zwątpienia i słabości. Książka Gdyby to nie był Everest..., ukazująca się w czterdziestą rocznicę pierwszego zimowego wejścia na najwyższą górę świata, to świetny dokument, w którym Leszek Cichy i słuchający jego wspomnień Piotr Trybalski nie tylko odtworzyli całą drogę na szczyt Everestu, ale też uchwycili niezwykły, najważniejszy moment złotej epoki polskiego himalaizmu. Książkę Gdyby to nie był Everest... wzbogacają publikowane po raz pierwszy rozmowy z bazy i obozów pod Mount Everestem z 1980 roku spisane z oryginalnych taśm, nieznane, wyjątkowe fotografie ze słynnej wyprawy oraz fascynująca historia początków batalii o Górę Gór.
opis pochodzi ze strony wydawcy

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Cichy, Leszek

Urodzony: 17 sierpnia 1957 r. Jacek Żakowski — dziennikarz i publicysta. Urodził się w 1957 roku w Warszawie. W latach osiemdziesiątych pracował jako dziennikarz w tygodniku „Na przełaj”, Biurze Informacji Prasowej NSZZ Solidarność, „Tygodniku Polskim”. Należał do założycieli „Gazety Wyborczej”, był rzecznikiem prasowym Obywatelskiego Klubu Parlamentarnego i pierwszym prezesem PAI, kierował działem publicystyki „Życia Warszawy”. Od 1993 roku do 2002 roku był dziennikarzem „Gazety Wyborczej”. Obecnie kierownik Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas — twórca [>>] programów telewizyjnych, m.in. „Tok-Szok” z Piotrem Najsztubem, „Tischner czyta katechizm”, „Autograf”, oraz radiowych, m.in. „Tok-tok” PR I i „Rozmowy podsłuchiwane” RMF, oba z Piotrem Najsztubem. W latach 2001 - 2002 prowadził codzienny program „Gość Radia Zet”. Autor wielu książek. Jest laureatem licznych nagród, m.in.: Nagrody SDP podziemnego 1987, Nagrody im. Adolfa Bocheńskiego 1986, Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego 1988, Dziennikarz Roku 1997, zdobywca dwóch Wiktorów 1997.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/14829/jacek-zakowski

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: