Biblioteka Publiczna

Ciężar pianina

Tytuł oryginału: "Weigth of piano ".

Autor: Cander, Chris.

   Notka biograficzna  

Opowieść o dwóch kobietach i pianinie, które związało je trwałymi więzami, mimo dzielących je lat i kontynentów, na dobre i na złe.
Rok 1962, ZSRR. Ośmioletnia Katja dzięki tajemniczemu niemieckiemu najemcy mieszkającemu w głębi korytarza poznaje miłość swojego życia - pianino Blüthnera. Dziewczynka odkrywa piękne dźwięki wydobywające się z instrumentu i uświadamia sobie,

jak wielkie znaczenie ma dla niej muzyka, przez którą może wyrazić siebie. Katja dorasta w obecności ukochanego pianina. Gdy jako młoda kobieta wychodzi za mąż, wraz z rodziną wyjeżdża do Ameryki, a jej instrument ginie.
Rok 2012, USA, Kalifornia. Dwudziestosześcioletnia Clara rozstaje się z chłopakiem i szuka nowego mieszkania. Operację utrudnia pianino, które dostała od ojca na dwunaste urodziny, krótko przed tym, jak jej matka zginęła w pożarze trawiącym ich dom. Osieroconą Clarę wychowali ciotka oraz wuj. Dzięki jego szkoleniu stała się znakomitym mechanikiem - ku zaskoczeniu niektórych klientów. Praca, jedyna stała w jej chwiejnym życiu, traci jednak sens, gdy kobieta podczas przenoszenia pianina łamie rękę. Sfrustrowana postanawia sprzedać instrument, jest jednak nieświadoma konsekwencji, jakie to przyniesie. Tylko odkrycie tożsamości tajemniczego nabywcy oraz historii pianina da jej prawdziwą wolność.
Ciężar pianina pokazuje znaczenie, jakiego nadają naszemu życiu przedmioty. Obie bohaterki są związane ze swoimi instrumentami - obie jednak radzą sobie z utratą w inny sposób. Proza Cander w poruszający sposób oddaje zarówno uczucia bohaterów, jak i nieskrępowaną radość płynącą z muzyki.
"Chwytająca za serce historia, która wciąga i nie pozostawia nas obojętnymi"- Jim Shepard
opis pochodzi ze strony wydawcy

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Cander, Chris

Chociaż większość swoich wysiłków koncentruje na pisaniu powieści, Chris pisze także książki dla dzieci i scenariusze. Przez siedem lat była pisarzem-rezydentem dla pisarzy w szkołach z Houston WITS, które angażują dzieci w przyjemność i moc czytania i pisania. Ponadto zasiada w radzie doradczej In i zarządza kilkoma Little Free Libraries w swojej społeczności. Chris jest członkiem Amerykańskiego Stowarzyszenia Dziennikarzy i Autorów , Stowarzyszenie Pisarzy Książki Dziecięcej i ilustratorów , przez autora Gildia The League of Texas Pisarzy , PEN , a MENSA . Mieszka [>>] z mężem i dziećmi w Houston w Teksasie.

Źródło: https://chriscander.com/about/

Komentarze (1)

ulas

Posty: 1522

Wysłany: 2020-03-24 10:08:00

"Ciężar pianina" to ciekawa, wielowątkowa, świetnie napisana powieść obyczajowa, będąca połączeniem dwóch historii, których akcja dzieje się w różnych latach i w dwóch krajach odległych od siebie o tysiące km. Łącznikiem między głównymi bohaterkami tych historii jest stare pianino marki Bluthner, którego obydwie były właścicielkami w różnym czasie.
Pierwszą z kobiet jest Katia Rosjanka, absolwentka konserwatorium w Leningradzie, która w latach sześćdziesiątych XX wieku w poszukiwaniu lepszego życia wyjeżdża wraz z mężem i malutkim synkiem do Ameryki.
Druga kobieta to Clara współczesna, samotna 26-letnia Amerykanka, pracująca jako mechanik samochodowy, która po traumie z dzieciństwa nie umie ułożyć sobie życia i trwa w zawieszeniu, do czasu, gdy decyduje się wystawić na sprzedaż pianino otrzymane od ojca w wieku dwunastu lat, na którym nigdy nie grała. W ten sposób poznała Grega i dowiedziała się wiele o swoich nieżyjących rodzicach, których ledwie pamiętała...
Powieść bardzo mi się podobała i chyba na dłużej pozostanie w mojej pamięci. Szczególne wrażenie zrobiła na mnie historia o małej dziewczynce, Saszy, opowiadana przez Katię synkowi, która w wielkim skrócie brzmi tak: "Sasza mieszkała na Syberii. Wszyscy tam marzli i byli nieszczęśliwi, aż pewnego dnia ktoś podarował Saszy pianino. Kiedy zaczęła na nim grać, śnieg i lód zaczęły się topić i wszystko dookoła się zmieniło. Ale potem wydarzyło się coś strasznego. Trafił się jej zły mąż, pojawił się zazdrosny kupiec i w końcu pianino uległo zniszczeniu. Tundra powróciła. Sasza zamarzła w trumnie z jej własnych łez".
Na koniec uwaga odnośnie strony wydawniczej. Książka starannie wydana twarda oprawa, bardzo ładna okładka, ale nie do końca prawdziwa, bo pianino z powieści było czarne i błyszczace, a to na okładce wygląda zupełnie inaczej. Mam też uwagi do niestarannie wykonanej korekty, bo szczególnie w drugiej połowie książki jest sporo literówek.
Podsumowując: polecam tę książkę również za piękne opisy przyrody, ale nie nudne ani przytłaczające, wsz becną choć często niewybrzmiałą - muzykę, i ze względu na w rzeczywistości na głównego i najważniejszy bohatera: pianino marki Bluthner, które na końcu powieści przemówiło.

Dodaj komentarz do pozycji:

Swoją opinię można wyrazić po uprzednim zalogowaniu.