Coraz mniej światła
Tytuł oryginału : "Mangelnde Licht ".
Rok 1987. Związek Radziecki trzęsie się w posadach. W Gruzji coraz wyraźniej słychać głosy nawołujące do oddzielenia się od wszechwładnego niegdyś olbrzyma. W zmieniającym się, ogarniętym chaosem, ale też tętniącym życiem Tbilisi dorastają cztery przyjaciółki: spragniona wolności, pełna życia Dina, rozsądna i pragmatyczna Ira, romantyczna Nene, siostrzenica
najpotężniejszego przestępcy w mieście, oraz wrażliwa, wychowująca się bez matki Keto. Różni je niemal wszystko, łączą marzenia o miłości, akceptacji i lepszym życiu. W czasie burzliwych zmian politycznych i społecznych przyjaciółki dojrzewają, stają się kobietami, przeżywają pierwsze zauroczenia, muszą dokonywać trudnych wyborów. Ich przyjaźń wydaje się niezniszczalna - aż do dramatycznych wydarzeń, które na zawsze odmienią ich życie. "Coraz mniej światła" to opowieść o miłości aż do bólu, o walce z przeznaczeniem i o przyjaźni silniejszej niż śmierć. To historia gwałtownych przemian, wielkich nadziei oraz straconych szans. To również hołd złożony Gruzji, miastu Tbilisi i jego mieszkańcom. Opis pochodzi z www.azymut.pl.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Nino Haratischwili ; tłumaczenie Irena Dębek. |
Hasła: | Kobieta Przyjaźń Transformacja systemu społeczno-gospodarczego Gruzja ZSRR Powieść Literatura niemiecka |
Adres wydawniczy: | Kraków : Otwarte, 2022. |
Wydanie: | Wydanie I. |
Opis fizyczny: | 764, [4] strony ; 22 cm. |
Uwagi: | Tytuł oryginału: Das mangelnde Licht. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Zakres czasowy: | 1987 r. |
Powstanie dzieła: | 2022 r. |
Twórcy: | Dębek, Irena. Tłumaczenie |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 124
ul. Berensona 38
Sygnatura: 821-3 niem.
Numer inw.: 20827
Pozycja wypożyczona
do dnia: 2024-06-03
Notka biograficzna:
Haratischwili, Nino
Urodzona w 1983 roku w Tbilisi, miała dwanaście lat, kiedy przybyła do Niemiec ze swoją matką. Później wróciła raz jeszcze na studia do Gruzji, dziś żyje w Hamburgu. Jest odnoszącą sukcesy reżyserką teatralną i dramatopisarką, do tej pory ukazało się 18 sztuk jej autorstwa, wiele z ich prapremier samodzielnie wyreżyserowała. Studiowała reżyserię filmową w Tbilisi oraz w Hamburgu. W 2010 roku otrzymała przyznawaną przez Fundację im. Roberta Boscha nagrodę im. Adalberta von Chamisso. Jej debiutancka powieść Juja ukazała się w 2010 roku, zaś rok później Mój łagodny [>>]