![book](okladki/ISBN/8372/8372986134.jpg)
![book](okladki/ISBN/8372/8372986134.jpg)
Dziewczyna z perłą
Tyt. oryg.: "Girl with a pearl earring ".
W połowie swojej kariery znany holenderski artysta Johanes Vermeer namalował studium dziewczyny w turbanie i z kolczykiem z perłą. Często nazywano ją holenderską Moną Lizą. Co takiego Vermeer zrobił kobiecie, która od ponad trzystu lat patrzy na nas z obrazu "Dziewczyna z perłą"? Dlaczego raz wydaje się radosna, innym razem smutna. Przeczytaj historię opowiedzianą przez Tracy Chevalier (autorkę znaną także
z książki Spadające anioły), a zrozumiesz, czym jest chorobliwe uzależnienie od piękna. W powieści Tracy Chevalier prawda i fikcja splatają się, tworząc zadziwiająco spójną wizję zmysłowego i artystycznego przebudzenia, widzianego oczami dziewczyny, która stała się inspiracją dla malarza.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Tracy Chevalier ; tł. [z ang.] Krzysztof Puławski. |
Hasła: | Powieść amerykańska - 20 w. |
Adres wydawniczy: | Poznań : Zysk i S-ka Wydawnictwo, cop. 2002. |
Wydanie: | Wyd. 2. |
Opis fizyczny: | 214, [3] s. ; 19 cm. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Notka biograficzna:
![book](focie/983114679_20200427103126.jpg)
Chevalier, Tracy
Urodzona: październik 1962 r. data przybliżona Popularna amerykańska autorka powieści historycznych. O swoim dzieciństwie mówi krótko: „Spędziłam je w łóżku, czytając książki”. Od 1984 roku mieszka w Londynie. Ukończyła University of East Anglia ze specjalnością kreatywne pisanie. Początkowo pracowała jako redaktor. W 1997 roku opublikowała swoją pierwszą książkę – Błękitną sukienkę. Sławę przyniosła jej druga powieść, Dziewczyna z perłą, sfilmowana ze Scarlett Johansson w roli tytułowej. Kolejne dzieła Chevalier, Spadające anioły, Dama z jednorożcem, [>>]
Luiza
Posty: 43
Wysłany: 2016-11-19 18:38:45
Niewykształcona bohaterka, więc i język dość... oszczędny. Może więc szkoda, że mamy tu do czynienia z narratorem pierwszoosobowym, a nie trzecioosobowym. Zbyt dużo tu dosłowności. Nie znam innych książek Chevalier, więc nie wiem, czy to rzeczywiście styl jej bohaterki, czy raczej jej własny. Mnie w każdym razie właśnie tego w tej książce brakuje: głębszych refleksji, psychologicznego umotywowania zachowań bohaterów, literackich opisów, które by kazały wstrzymywać oddech... Owszem, taki styl może pomaga podtrzymać nastrój niedomówień, zachować tajemnicę, przywołać wątpliwości... Artystyczna ciekawość? Pożądanie i skrywana namiętność? Natchnienie? Miłość? Konieczność? Żądza? Wiedza czy przeczucie? - Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania mogłoby tylko zyskać, gdyby nie ten styl szkolnego wypracowania na czwórkę z minusem.