Na fejsie z moim synem : historia surrealistyczna
Nieżyjąca matka, Irena Wiśniewska, pisze z czeluści piekielnych do swojego ukochanego syna Janusza. Pisze na Facebooku, a jej wpisy układają się w intymną, fascynującą opowieść, gdzie rodzinne historie przeplatają się z wywodami o Bogu, nauce, sztuce... Dopiero teraz, na fejsie, mogą powiedzieć sobie wszystko.
Ten zapis wzajemnej tęsknoty jest próbą dokończenia przerwanej śmiercią rozmowy, w której nie ma już tabu.
Odpowiedzialność: | Janusz L. Wiśniewski. |
Hasła: | Wiśniewska, Irena (1914-1977) - w literaturze polskiej Wiśniewski, Janusz Leon (1954- ) - w literaturze polskiej Powieść polska - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wielka Litera, 2012. |
Opis fizyczny: | 447, [1] s. ; 21 cm. |
Uwagi: | Na s. tyt. i okł. imię i nazwisko matki autora. Na okł.: Nie dokończyłaś ze mną rozmowy. Umarłaś sobie. Tak się, Mamo, nie robi... |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 58
ul. Wałuszewska 24
Sygnatura: 821-3 pol.
Numer inw.: 31491
Pozycja niedostępna
Wyp. Nr 69
ul. Raciborska 20
Sygnatura: 821-3 pol.
Numer inw.: 33692
Dostępność: tylko na miejscu
Notka biograficzna:
Wiśniewski, Janusz Leon
Urodzony: 18 sierpnia 1954 Naukowiec i pisarz polski, magister fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika, magister ekonomii Uniwersytet Mikołaja Kopernika, doktor informatyki Politechnika Warszawska, doktor habilitowany chemii Politechnika ?ódzka. Rybak dalekomorski, magister fizyki, doktor informatyki i doktor habilitowany chemii program komputerowy jego autorstwa stosuje większość najważniejszych firm chemicznych w świecie. Naukowiec i pisarz. Debiutancka "Samotność w Sieci" stała się w Polsce i w Rosji kultowym bestsellerem, została sfilmowana i przetłumaczona na wiele języków. [>>]
ulas
Posty: 1522
Wysłany: 2012-11-03 13:45:04
Książka ta sprawiła mi wielki zawód. W mojej ocenie jest to książka kiepska, napisana skomplikowanym językiem, więc "ciężka" w czytaniu, z wieloma powtórzeniami z poprzednich powieści i - na dodatek - z nieuaktualnionymi informacjami ze świata nauki, co nie przystoi naukowcowi z tytułem doktora habilitowanego.
Natomiast dużym pozytywem i wartością tej powieści jest wyłaniający się z niej obraz ogromnej miłość łączącej matkę i syna, niezaprzeczalnie uczucia szczególnego, bezwarunkowego i nienaruszalnego.
Trudno jest oceniać tę książkę, mając w pamięci poprzednie utwory autora.
Dla mnie najlepszą powieścią tego autora pozostanie nadal "Los powtórzony".