Serce umiera ostatnie
Tytuł oryginału: "Heart goes last ".
Stan i Charmaine mieszkają w samochodzie. Kiedyś, jak wszyscy, mieli dom, kariery i ufnie spoglądali w przyszłość. Ale przyszło załamanie systemu, bezrobocie, drastyczny wzrost przestępczości i rozpad społeczeństwa. Po upadających miastach szwendają się hordy zdesperowanych ludzi, dla których przemoc jest sposobem na życie. Charmaine dorabia w lokalnym barze i dzięki temu mają na benzynę.
Możliwość ucieczki jest jedyną - skromną - gwarancją bezpieczeństwa. Wtem, pojawia się promyk nadziei - projekt Pozytron. Kilka godzin jazdy autobusem od zdegenerowanego miasta znajduje się oaza szczęścia: bujna trawa, czysta pościel, mydło, schludni ludzie. W zamian za udział w eksperymencie społecznym Stan i Charmaine dostaną stałą pracę i własny dom. Przez miesiąc korzystają z dobrodziejstw perfekcyjnie zaprojektowanej rzeczywistości, aby kolejny miesiąc spędzić w więzieniu i po miesiącu znów wrócić do swojego idealnego życia. Początkowo miesiące spędzone w więzieniu nie wydają się wielkim wyrzeczeniem za dach nad głową i poczucie bezpieczeństwa. Sprawy komplikują się, gdy Stan i Charmaine wikłają się w obsesyjną relację z parą, która mieszka w ich domu, kiedy oni przebywają w więzieniu.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Marget Atwood ; z angielskiego przełożyła Małgorzata Maruszkin. |
Hasła: | Eksperymenty Małżeństwo Relacje międzyludzkie Zdrada małżeńska Powieść Dystopia Literatura kanadyjska |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Wielka Litera, copyright 2016. |
Opis fizyczny: | 381, [1] strona ; 21 cm. |
Uwagi: | Tytuł oryginału: The heart goes last. |
Forma gatunek: | Książki. Proza. |
Powstanie dzieła: | 2015 r. |
Twórcy: | Maruszkin, Małgorzata. Tłumaczenie |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 69
ul. Kłosowa 6A
Wyp. Nr 88
Pl. Światowida 3
Notka biograficzna:
Atwood, Margaret
Kanadyjska pisarka i poetka, krytyczka literacka, aktywistka społeczna i ekologiczna. Studiowała w Victoria College na Uniwersytecie Toronto, a następnie w Radcliffe College na Uniwersytecie Harvarda otrzymała stypendium im. Woodrowa Wilsona. Światową sławę zyskała najpierw jako poetka. Jesienią 1961 roku otrzymała Medal im. E.J. Pratt za tomik poezji „Double Persephone”. Wykładała na takich uczelniach jak: University of British Columbia 1965, Sir George Williams University w Montrealu 1967-1968, University of Alberta 1969-1979, York University w Toronto 1971-1972 i New York [>>]