Czarne światło
Przed złożeniem ciała do grobu ktoś je związał w kostkach. Grubym sznurem. Tam, gdzie kiedyś biło serce, teraz tkwiły kawałki po drewnianym kołku. Zmarły był garbusem i kulał. Dałbym sobie uciąć obie dłonie, że był wampirem.Tyle udało mi się ustalić, dopóki ktoś nie podpieprzył szkieletu. Podobnie jak wcześniej czterech innych.To miały być zwykłe
wykopaliska w małym miasteczku pod Warszawą. Archeolodzy odkryli jednak bardzo ciekawe antywampiryczne pochówki. Nie podoba się to proboszczowi, który podburza mieszkańców i oskarża naukowców, twierdząc, że obudzili Złego. A w takiej niewielkiej społeczności ludzie wolą pozostać ze swoimi grzechami w cieniu, niewiele trzeba, by zasiać zamęt i panikę.Zanim szczątki zostają przebadane, wszystkie odkopane szkielety znikają. Jakby tego było mało, na pobliskim cmentarzu ktoś nocą rozkopuje groby i wypisuje na nich satanistyczne hasła.Podejrzenia mieszkańców padają na tajemniczego chłopaka, Maurycego, który cierpi na rzadką chorobę i musi - jak wampir - unikać światła słonecznego. Gdy ktoś podrzuca na wykopaliska szkielet ze świeżo rozkopanego grobu, okazuje się jednak, że Maurycy zniknął.Profesor Mario Ybl, cyniczny i nieustępliwy geniusz antropologii, który bezbłędnie potrafi wyczytać z kości historię zmarłego, postanawia rozwikłać zagadkę. Jego chorobliwy lęk przed ciemnością będzie najmniejszym problemem w czasie śledztwa.Czarne światło to fascynujący, mroczny thriller z akcją osadzoną w małym miasteczku, niczym w powieściach Stephena Kinga, i ze sprawą, która mogłaby trafić do serialu Kości.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Marta Guzowska. |
Hasła: | Powieść polska - 21 w. |
Adres wydawniczy: | Warszawa : Burda Publishing Polska, cop. 2016. |
Opis fizyczny: | 439, [1] s. ; 21 cm. |
Uwagi: | U dołu okł. : Każde małe miasteczko skrywa swoje mroczne tajemnice. |
Powiązane zestawienia: | |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz | |
Inne pozycje z serii |
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Wyp. Nr 124
ul. Berensona 38
Wyp. Nr 42
ul. Antalla 5
Wyp. Nr 58
ul. Wałuszewska 24
Wyp. Nr 69
ul. Raciborska 20
Sygnatura: KRYMINAŁY: 821-3 pol.
Numer inw.: 39483
Dostępność: tylko na miejscu
Notka biograficzna:
Guzowska, Marta
Urodziła się w 1967 roku. Dzieciństwo spędziła w podwarszawskim Brwinowie w starym domu, który pobudzał jej wyobraźnię. Uwielbiała zaszywać się na strychu i czytać książki pośród zakurzonych skrzyń pełnych mrocznych tajemnic. Rodzice nauczyli ją rysować mapy i od tej pory marzyła już tylko o dalekich podróżach i poszukiwaniu skarbów. W trzeciej klasie liceum obejrzała film Poszukiwacze zaginionej Arki i zdecydowała, że będzie robić w życiu to samo co Indiana Jones. Marta Guzowska od ponad dwudziestu lat jest archeologiem. Pracowała w Troi, w najbardziej prestiżowych [>>]
Dodaj komentarz do pozycji:
Serie (cykl) Mario Ybl należy czytać w określonej kolejności:
Tom 1 Ofiara PoliksenyBrutalne zabójstwa, starożytny rytuał i zagadka archeologiczna. Kolejny debiut w "mrocznej" serii! Praca archeologa jeszcze nigdy nie była tak niebezpieczna. Przekonują się o tym Pola Mor i jej ekipa podczas wykopalisk w starożytnej Troi. Kłopoty zaczynają się tuż po odkryciu tajemniczego szkieletu, najprawdopodobniej szczątków [...] |
Tom 2 Głowa niobeGłowa Niobe - to kolejny, po Ofierze Polikseny (debiucie Guzowskiej), kryminał z archeologią w tle - nowość na polskim rynku powieści kryminalnych!Pasjonująca powieść Marty Guzowskiej: fabuła rozgrywająca się w środowisku naukowym, wyrafinowany morderca i trzy dni koszmaru, który zdaje się ciągnąć bez końca. Przed nami drugi tom [...] |
Tom 3 Wszyscy ludzie przez cały czasMożesz oszukać wszystkich przez jakiś czas albo kilka osób przez cały czas, ale nie zdołasz oszukiwać wszystkich ludzi przez cały czas. Czy na pewno? A może nikomu nie zależy, żeby poznać prawdę. Słynny antropolog Mario Ybl udaje się na wyprawę archeologiczną do Grecji. Zamiast słonecznego pejzażu rodem z katalogu [...] |
Tom 4 Czarne światłoPrzed złożeniem ciała do grobu ktoś je związał w kostkach. Grubym sznurem. Tam, gdzie kiedyś biło serce, teraz tkwiły kawałki po drewnianym kołku. Zmarły był garbusem i kulał. Dałbym sobie uciąć obie dłonie, że był wampirem.Tyle udało mi się ustalić, dopóki ktoś nie podpieprzył szkieletu. Podobnie jak wcześniej czterech [...] |