Biblioteka Publiczna

Szewcy [Książka mówiona]

Autor: Witkiewicz, Stanisław Ignacy

   Notka biograficzna  

Szewcy, właśnie ukazujący się na audiobooku, są znanym dramatem Stanisława Ignacego Witkiewicza, niezwykle utalentowanego pisarza i malarza, artysty w pełnym tego słowa znaczeniu, autora takich dzieł jak 622 upadki Bunga, czyli Demoniczna kobieta, Nienasycenie, W małym dworku, Metafizyka dwugłowego cielęcia, Kurka Wodna, Wariat i zakonnica..W Szewcach, które w wersji audio czytają Małgorzata Regent, Janusz Żak oraz

Tomasz Czarnecki, pisarz w groteskowy sposób ukazuje losy ludzi, którzy cierpią z powodu ciężkiej, a jednocześnie bezsensownej pracy. Ich ciemiężycielem jest Robert Scurvy, który z obawy przed buntem swoich pracowników, przeprowadza zamach stanu, dzięki któremu zdobywa władzę.SAJETANNie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy. Hej! Hej! Kuj podeszwy! Kuj podeszwy! Skręcajtwardą skórę, łam sobie palce! A, do diabła - nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy!Książęce buciki! Tylko ja, wieczny tułacz, tym się tułający, że do miejsca zawsze przykuty.Hej! Kuj podeszwy dla tych ścierw! Nie będziemy gadać niepotrzebnych rzeczy, nie! ... (www.audiobook.pl)

Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):

(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)

Witkiewicz, Stanisław Ignacy

Malarz, fotograf, pisarz, dramaturg i filozof. Autor koncepcji Czystej Formy, właściciel studia portretowego. W roku 1917 przyłączył się do grupy „formistów” i brał udział w jej wystawach. Dwa lata później, w roku 1919, wydał swoje główne dzieło estetyczne Nowe formy w malarstwie i wynikające stąd nieporozumienia zawierające Teorię Czystej Formy. Ta teoria estetyczna bo nie był to program, w przeciwieństwie do ówczesnych, licznych nowych kierunków artystycznych zdeterminowała jego późniejszą twórczość malarską oraz teatralną. I chociaż teoria ta stanowiła [>>] najlepszy opis tego, co się wówczas w sztukach plastycznych działo m.in. kubizm, abstrakcjonizm, to pozostała właśnie niezrozumiana, budząc szereg nieporozumień uprzedzonych niejako samym tytułem publikacji i w zasadzie trwa to do dzisiaj. Teoria Czystej Formy została wykorzystana także w teatrze. Tutaj Witkacy okazał się wizjonerem i inspirował reżyserów. Pod wpływem teorii Witkacego wykreował swój teatr Tadeusz Kantor. Mimo ówczesnych niepowodzeń inscenizacyjnych jego sztuk teatralnych, Witkacy nie zrezygnował z dalszego ich pisania. Jego sztuki doczekały się udanych inscenizacji w latach 70. XX wieku, np. Szewcy. Witkacy był także płodnym pisarzem. Po młodzieńczej powieści 622 upadki Bunga, czyli demoniczna kobieta napisał Pożegnanie jesieni, Nienasycenie oraz niedokończone Jedyne wyjście. W 1935 roku ukazało się podstawowe dzieło filozoficzne Witkacego: Pojęcia i twierdzenia implikowane przez pojęcie istnienia – zwane przez niego „hauptwerkiem”. Napisał wiele pism krytycznych i filozoficznych szczególnie estetycznych. Jako krytyk Witkacy był równie radykalny i nonkonformistyczny jak Stanisław Brzozowski, co nie przysparzało mu przyjaciół. Ostatnie dzieło filozoficzne Witkacego, uzupełnienie „hauptwerku”, to Zagadnienie psychofizyczne 1938 – oryginalna filozofia: biologiczny monadyzm, inspirowana monadyzmem Leibniza. Mimo że prawie całe jego archiwum przepadło podczas powstania warszawskiego, jego dzieła zebrane bez wszystkich listów obejmują 25 tomów.

Źródło: https://lubimyczytac.pl/autor/23202/stanislaw-ignacy-witkiewicz

---

Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki: